[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Złożyły się nato różnorodne przyczyny.Wymienić wśród nich należy pamięć oogromnych stratach poniesionych w latach 1914 1918 oraz fakt, żew I wojnie światowej Francja należała do państw zwycięskich i nanowym konflikcie zbrojnym mogła jedynie stracić.Równocześniejednak zwrócić trzeba uwagę na bezmyślną i długotrwałą kampanięprowadzoną przez francuski ruch pacyfistyczny, który nie chciał lubnie umiał zrozumieć różnicy pomiędzy przeciwstawieniem się wojnom zaborczym a postawieniem tamy ekspansji hitlerowskiej.Pewne kręgi francuskich intelektualistów z upodobaniem wyżywałysię wówczas w deprecjonowaniu pojęć: ojczyzna, patriotyzm,obowiązek żołnierski itp.Nie pozostawało to bez wpływu na postawęFrancuzów w walkach 1940 r.Chęć uniknięcia wojny za wszelką cenę, dominująca w społeczeństwiefrancuskim, wywierała istotny wpływ na poczynania kolejnychrządów Republiki.Równocześnie Linia Maginota, wybudowanaogromnym nakładem sił i śródków, stwarzała złudne poczucie bezpieczeństwa.Wierna zasadomwąsko pojętego egoizmu Francja w 1938 r.zdradziła Czechosłowację,zaś w 1939 pozostawi ła własnemu losowi bohatersko walczącąPolskę.Francuzi, którzy w 1939 r. nie chcieli umierać za Gdańsk", wrok pózniej nie zamierzali również oddawać życia za Paryż.Tacypatrioci francuscy jak Charles de Gaulle należeli, niestety, dowyjątków.104Flandrii i Francji, znajdują swe wyjaśnienie w osobowości AdolfaHitlera.W czasie wielkiej akcji okrążającej w punkcie szczytowym kampaniifrancuskiej jednostki niemieckie mogły zaatakować siły anglo--francuskie w Dunkierce od zachodu.29 maja 1940 r.Hitler wydałjednak rozkaz tym jednostkom, aby powstrzymały się od akcjizaczepnych na okres dwóch dni.Rozkazał także niemieckim jedno-stkom zmotoryzowanym, aby wycofały się w kierunku kanału LaBassee i czekały tam, aż przybędzie piechota, która miała je ubez-pieczać przeciwko siłom francuskim od południowego zachodu.Aledoniesienia wywiadowcze z frontu, a także doniesienia zwiadulotniczego, ustaliły ponad wszelką wątpliwość, że siły francuskie wtym rejonie nie mogły stanowić poważniejszego zagrożenia dla wojskniemieckich.Bezstronni obserwatorzy twierdzą, że Hitlera zawiodłynerwy i że zabrakło mu odwagi na dokonanie tak śmiałego posunięcia, które z pewnością zakończyłoby się pełnym powodzeniem.Nawet wsztabie generalnym było wielu, którzy podzielali ten pogląd.Podobnie i w czerwcu 1940 r.Hitler zarządził przygotowania dooperacji Seelowe" (Lew Morski) inwazji na Anglię.Przygoto-wania do tego ogromnego przedsięwzięcia znajdowały się w pełnymtoku, gdy nagle we wrześniu Hitler odwołał całą operację.Niechęć Hitlera do utworzenia francusko-niemieckiego przymierzaprzeciwko Anglii w czasie pokojowych negocjacji z Francjąprzypisuje się jego osobistym przekonaniom i uprzedzeniom.Nastroje anty brytyjskie były wtedy we Francji silne.Wzmogły sięone jeszcze w wyniku bohaterskiej walki floty francuskiej z prze-ważającymi siłami marynarki brytyjskiej7.Jeżeli zaś chodzi o An-glików, to Entente Cordiale" była martwa, gdyż niewiele mogła onapomóc w walce na śmierć i życie o Anglię, jaka się teraz miałarozpocząć.Churchill przyznał zresztą otwarcie, że nie pozwolił napełne zaangażowanie lotnictwa brytyjskiego we Francji.7Chodzi tu o przeprowadzoną 21 września 1940 r.przez flotębrytyjską, przy współudziale Wolnych Francuzów, próbęprzeciągnięcia na stronę aliantów stacjonującej w Dakarze eskadryfrancuskiej marynarki wojennej.W rezultacie oporu wiernego rządowiw Vichy dowództwa francuskiego akcja ta nie powiodła się idoprowadziła tylko do znacznych strat z obu stron.105Stosunki Niemiec z Francją nie mogły się jednak nigdy przerodzić wczynną współpracę z powodu głębokich podejrzeń i uprzedzeń Hitlera.Uważał on Francuzów za naród wymierający biologicznie,gospodarczo i moralnie.Dla osiągnięcia kompromisu z Anglią gotówbył bez chwili wahania poświęcić Francję.Niemożność sformowania francusko-niemieckiego przymierza,niezdecydowanie, które pozwoliło brytyjskiemu korpusowi ekspe-dycyjnemu wycofać się tuż pod nosem Niemców, a wreszcie nie-podjęcie następnego kroku, oczywistego nawet dla najniższego rangą żołnierza armii niemieckiej natychmiastowej inwazji na Anglię to wszystko było wynikiem ślepego i upartego przekonania Hitlera otym, że Brytyjczyków, germańskich współplemieńców, należyoszczędzić.Powiedział wszak w 1939 r.: Wcale nie pragnęzniszczenia Anglii.Chcę ją tylko upokorzyć i nauczyć patrzenia narzeczywistość z kontynentalnego i europejskiego punktu widzenia, tak,jak my ją widzimy.Musi się ona wyrzec polityki równowagi sił wEuropie.Może zachować swoje imperium kolonialne i potęgę morską,ale na kontynencie musi zbliżyć się do nas i stworzyć z nami jedenorganizm.Wtedy będziemy wspólnie władali Europą, a Wschód niezagrozi nam już nigdy!Do końca 1941 r.Hitler był przekonany, że uda mu się dojść doporozumienia z Anglią.Pragnął on, podobnie jak Bismarck, któryzmusił Austrię do sprzymierzenia się z Niemcami, pokonując jąmilitarnie, uzyskać zgodę Anglii na sojusz z Rzeszą tymi samymiśrodkami.W czasie operacji Lew Morski" w lecie 1940 r.Hitler nie zdawałsobie jeszcze sprawy z tego, że porozumienie z Anglią okaże sięniemożliwe.Wydał rozkaz przygotowania wojsk do inwazji toprawda, ale postępowanie jego było z powodu ukrytych nadziei iprzypuszczeń bardzo niezdecydowane.Pierwsze posiedzenie sztabu,na którym miano omówić plany inwazyjne, z udziałem Keitla, Jodła iRaedera, Todta i von Puttkamera i Schmundta, odbyło się dopiero 26lipca 1940 r.Hitler pragnął pierwotnie zaatakować siłą od trzydziestudo czterdziestu dywizji z rejonu pomiędzy Dunkierką aCherbourgiem.Do przetransportowania takiej masy wojska potrzebabyło około 4 tysięcy jednostek morskich tratw, holowników,okrętów transportowych itp.106W tym czasie admirał Raeder wyraził głębokie wątpliwości zarównona piśmie, jak i ustnie.ie uważał za właściwe sparaliżowanie całegosystemu transportowego poprzez skierowanie do tego przedsięwzięcia całego prawie tonażu floty niemieckiej
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Tematy
IndexMaria Glinka Oko w oko ze smiercia wspomnienia z wiezien NKWD(1)
Walter S. Dunn People of the American Frontier, The Coming of the American Revolution (2005)
Milne Christopher Poza œwiatem Puchatka. Wybór ze wspomnień
Kurdwanowski Jan Jak wybrałem wolnoœć na zachodzie i inne wspomnienia
Andrzej Rostworowski Ziemia, ktorej juz nie zobaczysz.Wspomnienia kresowe
Stefan Grot Rowecki Wspomnienia i notatki autobiograficzne
Zbigniew Chšdzyński Wspomnienia powstańca z lat 1861 1863
[3 2]Erikson Steven Wspomnienie Lodu Jasnowidz
Veronica Roth Niezgodna 02 Zbuntowana
Turschm