[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.ZmarÅ‚ w r.1199, a jego nastÄ™pcÄ… zostaÅ‚ Henryk Kietlicz,przypuszczalnie syn wygnanego stronnika Mieszka Starego. W.Semkowicz niesÅ‚usznie utożsamiaÅ‚ Piotra z arcybiskupem BogumiÅ‚emi uważaÅ‚ za PaÅ‚ukÄ™, Ród PaÅ‚uków, s.99.Szerzej przyjęła siÄ™ teza, iż byÅ‚jednym z AÄ…bÄ™dziów; C.DeptuÅ‚a, Wokół postaci arcybiskupa PiotraAabÄ™dzia, s.37 47.Piotr arcybiskup odpowiadaÅ‚by osobie Piotra II,syna ZwiÄ™tosÅ‚awa lub Konstantyna, jak M.Friedberg, Ród AÄ…bÄ™-dziów, s.27 28, aczkolwiek tam nie zidentyfikowany z arcybiskupem.O karierze Piotra zob.WstÄ™p, s.XXVII n. albo wydać na wyszukane mÄ™ki, albo w każdym razie do cnawykorzenić zarodki buntu  rzecze Piotr: Nie tak, synaczkowie, nie tak! Nie godzi siÄ™ bowiem, praw[czuÅ‚ej] miÅ‚oÅ›ci odpÅ‚acać nieczuÅ‚Ä… surowoÅ›ciÄ…201, zwÅ‚aszcza żeuczciwiej jest Å›wiadczyć dobrodziejstwo niż [wykorzystywać]okazjÄ™ do zemsty.PosÅ‚uchajcie, proszÄ™, sÅ‚awnych tejże uczciwoÅ›ciwzorów.ZwyciÄ™ski król Epirotów Pyrrus pokonawszy Rzymian odesÅ‚aÅ‚do Rzymu dwustu żoÅ‚nierzy bez okupu, aby poznawszy mÄ™stwo[tego] męża uznali [również] jego wspaniaÅ‚omyÅ›lność202.Alek-sander Wielki walczy z Porusem, odnosi zwyciÄ™stwo i Porusdostaje siÄ™ do niewoli; a tak dalece bolaÅ‚ nad klÄ™skÄ…, iż mimoprzebaczenia otrzymanego od nieprzyjaciela ani pokarmu niechciaÅ‚ przyjmować, ani ran swych opatrzyć nie pozwoliÅ‚.Aleksan-der dla uczczenia jego hartu caÅ‚o odesÅ‚aÅ‚ go do królestwa,przystoi bowiem, aby mąż dzielny i odwagÄ… siÄ™ odznaczaÅ‚,i uczucia miÅ‚oÅ›ci nie byÅ‚ pozbawiony203.Nie mniejsza byÅ‚arównież dobroć Heraklejczyków, gdy AteÅ„czycy zeszli z okrÄ™tówna lÄ…d i pustoszyli ich pola, [a] wszystkie [te] okrÄ™ty zatonęłypodczas nagÅ‚ej burzy.Ponieważ wiÄ™c z tak szczupÅ‚Ä… garstkÄ… niemogli wrócić ani morzem, ani lÄ…dem, Heraklejczycy, chociażmogliby ich pokonać lub zupeÅ‚nie zniszczyć, szczodrze zaopat-rzonych w posiÅ‚ki odesÅ‚ali, aby jako przyjaciół oddać tych,których mieli byli za wrogów204.Cóż, zapewne nie smakuje waszemu podniebieniu leÅ›ne dzikiewino i pogaÅ„ska cierpkość? Nie uchodzi jednak, aby wydaÅ‚ wam201 ut iura pietatis impia vendicet severitas; obrazowo: suro-wość wywiera zemstÄ™ na miÅ‚oÅ›ci.Wokół pietas osnute sÄ… przytoczone niżejprzykÅ‚ady.202Justyn, Epitome XVIII l 10; Pyrrus zwyciężyÅ‚ Rzymian podHerakleÄ… k.Tarentu w 280 r.p.n.e.203Justyn, Epitome XII 8; Poros, Porus  król indyjski pokonanyprzez Aleksandra Wielkiego.204Justyn, Epitome XVI 3; tu chodzi o HerakleÄ™ PontyjskÄ… na pÅ‚d.wybrzeżu Morza Czarnego. siÄ™ niesmaczny przykÅ‚ad Å›wiÄ…tobliwego Elizeusza205.Król bo-wiem Syrii w zamkniÄ™ciu i skrycie zmawiaÅ‚ siÄ™ czÄ™sto na królaIzraela.WidzÄ…c to przez Ducha Bożego Elizeusz królowi Izraela[wszystko] wyjawiÅ‚.Tak to dziÄ™ki jego doniesieniom pojmanowielu szpiegów.Gdy dowiedziaÅ‚ siÄ™ o tym król Syrii, roz-gniewany, wysÅ‚aÅ‚ wojsko, aby obiegÅ‚o miasto, gdzie mieszkaÅ‚Elizeusz, aby zostaÅ‚ ujÄ™ty i doprowadzony.Gdy nastaÅ‚o rano,sÅ‚uga Elizeusza, syn  jak niektórzy mniemajÄ…  Sunamitki,niegdyÅ› przez tegoż wskrzeszony, widzÄ…c wojsko wokół miasta,zdumiony przyszedÅ‚ do Elizeusza i rzekÅ‚: «Ojcze, Syryjczycyobiegli miasto».Na to Elizeusz: «Nie lÄ™kaj siÄ™, bo wielu jestz nami!» ChÅ‚opiec na to: «Bynajmniej, panie».Wtedy ElizeuszzaczÄ…Å‚ modlić siÄ™ do Pana, aby otworzyÅ‚ oczy chÅ‚opca; a gdy siÄ™modliÅ‚, chÅ‚opiec ujrzaÅ‚ wozy ogniste i wojsko, na górach o wieleliczniejsze niż Syryjczyków, i rzekÅ‚: «PrawdÄ™ mówisz, panie».Ponownie zaczÄ…Å‚ modlić siÄ™ Elizeusz, aby Pan pokaraÅ‚ nie-przyjaciół Å›lepotÄ…, nie żeby zaniewidzieli, lecz żeby ogarnęła ichpewnego rodzaju drÄ™twota, która zowie siÄ™ ±ºÁ¹Ã¯± lub¬´µÁº®Â206, jak to siÄ™ staÅ‚o z Sodomitami, gdy anioÅ‚owie bawiliw goÅ›cinie u Lota.Elizeusz wyszedÅ‚szy do nich zapytaÅ‚: «Kogoszukacie?» Oni zaÅ› nie poznawszy go odrzekli: «Nikogo, próczElizeusza».Ów na to: «Chodzcie za mnÄ…, a znajdziecie go».OnizaÅ› poszli za nim i przybyli do Samarii.A gdy znajdowali siÄ™w Å›rodku miasta, nie wiedzÄ…c, gdzie sÄ…, znowu pomodliÅ‚ siÄ™Elizeusz, aby otworzyÅ‚y siÄ™ ich oczy; i ujrzawszy, że sÄ… w Å›rodkumiasta, otoczeni nieprzyjaciółmi, bardzo siÄ™ przelÄ™kli.RzekÅ‚ wiÄ™ckról izraelski Joram do proroka: «Zabijemy ich».Ten odrzekÅ‚:«Bynajmniej.Albowiem nie ty przyprowadziÅ‚eÅ› ich zbrojny w Å‚uki miecz, ale Pan potÄ™gÄ… swojÄ….Owszem, trzeba im dać coÅ› dojedzenia i ich odesÅ‚ać».Co też uczyniono.Również waszych205Ironicznie o tych, którzy ograniczali siÄ™ tylko do lektury poboż-nej.PrzykÅ‚ad Elizeusza wziÄ™ty z Czwartej KsiÄ™gi Królewskiej 6, 8 23.206Por.Balzer, II, s.199; acrisia od ±ºÁ¹Ã¯±, 'brak zdrowego sÄ…du,otumanienie'; adercia od ¬´µÁº®Â, 'Å›lepota'. jeÅ„ców Pan w podobnej pogrążyÅ‚ ciemnocie Å›lepoty, gdy Å›wiÄ…tob-liwy biskup krakowski z caÅ‚ym duchowieÅ„stwem swego koÅ›cioÅ‚apÅ‚akaÅ‚ nad tym, wiÄ™cej niż prorok.Któż bowiem, chyba Å›lepy, niewidziaÅ‚by oczywistej ich Å›lepoty, skoro zdawaÅ‚o im siÄ™, że tamwybuchÅ‚ pożar, gdzie nawet Å›ladu pożaru nie byÅ‚o.Ich wiÄ™cpojmanie jest sprawÄ… boskÄ…, nie dzieÅ‚em waszej ludzkiej dzielno-Å›ci.I dlatego za dar Bożej dobroci wypada odwzajemnić siÄ™dobrociÄ…, a nie bezbożnÄ… krwawÄ… zemstÄ…".Wszystkich przeto z caÅ‚ym ich mieniem odesÅ‚aÅ‚ dobry Kazi-mierz [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • blondiii.htw.pl
  •