[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Wtedy król Bolesław zaczął nie tylko się gniewać, ale i odgrażaćsię Bożemu mężowi Stanisławowi przysięgając, że gdy go tylko spotka i gdziekol-1O tych upomnieniach Długosz już pisał, zob.s.149 151 oraz obszernie w swym %7ływocie św.Stanisława, Opera, t.I, s.51 54.Szczegóły o pontyfikalnym stroju i usunięciu się świadków są dodatkiemDługosza.2O klątwie, zob.u Kadłubka, Mon.Pol.Hist., t.II, s.296, w %7ływocie mniejszym, w %7ływocie większym,tamże, t.IV, s.279, 386.3Znów ustęp dodany przez Długosza, którego nie ma w dawniejszych zródłach. wiek go spotka, natychmiast go zabije.Darami i obietnicami zjednuje sobie takżesiepaczy i przygotowuje zabójstwo biskupa.A mąż Boży Stanisław nie dlatego, byuniknąć niebezpieczeństwa śmierci (stale bowiem wśród łez i westchnień pokorniebłagał, by mu raczył dać taką szczególną łaskę), ale by swej oblubienicy czcigodnejkatedry krakowskiej nie narazić na tyranię króla i ataki wilków  w tym stopniu, wjakim zdawał sobie z tego sprawę i mógł, unikał bliskiego zetknięcia się z królem, iukrywał się w odległych kryjówkach, spędzając czas na twardej pokucie i nie-ustannym odprawianiu mszy w intencji nawrócenia króla i złagodzenia jegookrucieństwa.Więcej niż rok chroniony prawicą Bożą udaremniał wytrwale zamachykróla oraz ludzi, którzy zwabieni obietnicami królewskimi czyhali na jego życie.Następcą zmarłego króla węgierskiego Geyzy zostaje jego rodzony brat Władysław.25 kwietnia1 umiera król węgierski Geyza i zostaje pochowany w kościele w Vac,który sam ufundował.Jego miejsce zajął jego rodzony brat Władysław2, ukorono-wany na króla węgierskiego.I choć Geyza miał dzieci, a król Salomon jeszcze nieumaił, to jednak budzące uznanie, niepospolite cnoty Władysława do tego stopniazwróciły na niego uwagę wszystkich Węgrów, że nie biorąc pod uwagę innychkandydatów, usilnie prosili go o przyjęcie korony królewskiej mimo sprzeciwów zjego strony.Namaszczony i ukoronowany3 w Białogrodzie, zachował wielkąskromność w stosunku do swego stryjecznego brata, króla Salomona, i główną jegotroską było to, by Salomonowi nie brakowało niczego prócz tytułu królewskiego.Zacięta walka4 toczyła się między królem rzymskim Henrykiem a księciem saskimRudolfem, który najechał królestwo.Rudolf pokonany w niej stracił wielką liczbęswoich żołnierzy, kiedy jednak wyszedł cało, postanowił zebrać nowe wojsko5.1Geyza I zm.25 IV 1077 r.Data z Kroniki budzińskiej.2Władysław I św.1077 25 III 1095 r.3Kroniki węgierskie nazywają go królem, natomiast nic nie piszą o koronacji, przeciwnie podają, że niechciał się koronować.4Bitwa pod Melrichstadt u ujścia rzeki Streu do Soławy (Saale) 7 VIII 1078 r.5Antykról Rudolf uciekł do Saksonii.Fakty te potwierdza wiele kronik niemieckich, nie wiadomo jednak,która była zródłem Długosza. Książę kijowski Wszewłod czując, że jego bratanek Jaropołk,syn zmarłego księcia kijowskiego Izasława, przygotowuje przeciw niemu wojsko wcelu odzyskania ojcowskiej stolicy,wysyła przeciw niemu swego syna Włodzimierza z wojskiem,by mu zabiegł drogę.Tymczasem Jaropołk uwiedziony zdradziecką radąjednego z doradców Wszewłoda, ucieka do króla polskiego Bolesława,a Włodzimierz, zdobywszy gród Auck, więzi jego matkę, żonę i dzieci.PotemJaropołk z pomocą Polaków odzyskuje wszystkoi zawiera pokój z Włodzimierzem.W końcu jednak ginie z rąk własnego sługi.Jego ciało przywiezione do Kijowazostało z honorami pogrzebane przez księcia Wszewłoda,jego synów i bojarów.Książę Jaropołk, syn zmarłego księcia kijowskiego Izasława, poczytując sobie zawielką krzywdę1 to, że po śmierci jego ojca Izasława objął tron książęcy w Kijowiejego stryj, książę Wszewłod, zbiera wojsko, by na niego uderzyć i usunąć go zestolicy w Kijowie.Gdy się Wszewłod o tym dowiedział, zwoławszy liczną radę pyta,co należy robić.Jeden z doradców2 zwraca się do niego mówiąc w ten sposób: Zbierz wojsko i poślij twego syna Włodzimierza przeciw Jaropołkowi.Mnie zaśpoślij przodem przed nim.Ja bowiem oszukam Jaropołka i bez broni go pokonam".Kiedy książę przyjął tę radę, fałszywy doradca przybył do Jaropołka i powiedział mu: Nie ufaj twoim doradcom i rycerzom, wszyscy bowiem są w zmowie z twoim wro-giem Wszewłodem i obiecali mu, że cię mu wydadzą.Posłuchaj mojej życzliwej radyi uciekaj do króla polskiego Bolesława, który niegdyś przywrócił tron twemu wygna-nemu ojcu Izasławowi i proś go o posiłki".Jaropołk uwierzył podstępnej, fałszywejmowie i opuściwszy Ruś uciekł do Polski3, żywiąc podejrzenia do wszystkich swoich1Cały ustęp wzięty z Powiesti., t.I, s.135 136, znacznie skrócony.Początek rządów Wszewłoda wKijowie opisuje Powiest' pod r.1078 i nast.Pod 1085 podaje krótko, że Jaropełk chciał iść na Wszewłodaposłuchawszy złych doradców.Por.o tym Lat.hip.kol.197 198.2Szczegół ten nie występuje ani w Powiesti, ani w Lat.hip., jest tylko wzmianka o ucieczce Jaropełka doPolski (jw.).3Zob.przyp.poprzedni. doradców i rycerzy.Matkę zaś, żonę, dzieci i służbę umieszcza na zamku w Aucku1,polecając im, by w miarę możliwości stawiali opór wrogom, dopóki on sam nie wróciz wojskiem polskim.Kiedy książę odjechał do Polski, syn Wszewłoda Włodzimierzprzybył z wojskiem pod Auck2 i zamek bez oporu dostał się natychmiast w jego ręce.Włodzimierz zastał w nim matkę, żonę, dzieci i domowników Jaropołka, uwięził ich izabrał do Kijowa3.Służbę sprzedał.Król zaś polski Bolesław nie mogąc4 przyjśćJaropołkowi osobiście z pomocą z powodu nieporozumień, jakie wynikły międzynim a rycerstwem, wysyła mu jednak wojsko złożone z ludu polskiego, a wspartyprzez nie Jaropołk przybywa najpierw pod Auck.A syn Wszewłoda Włodzimierz niemając odwagi stawić czoła jemu i jego potędze, wysławszy posłów zawiera z nimpokój5 i nie tylko Auck i inne grody Jaropołka, które zajął, ale wszystko, co należałodo Jaropołka, albo natychmiast mu zwraca, albo obiecuje zwrócić.Po zawarciupokoju Włodzimierz wrócił do swej siedziby w Czernihowie6, a Jaropołkwynagrodził i odesłał do Polski wojsko polskie.A kiedy jechał wozem z Włodzi-mierza do Zwnigrodu7 22 listopada8 w czasie snu został zamordowany przez swegosługę Nieradzca9.Nieradziec uciekł do księcia Ruryka10, ciało zaś Jaropołka spro-wadzono do Kijowa.11 Wyszli mu naprzeciw Wszewłod i dwaj jego synowie, Wło-dzimierz i Rościsław, nadto metropolita Jan, bojarzy kijowscy i wszystkie stany.Głęboko bolejąc nad jego śmiercią pochowali go w kościele św.Dymitra.Ten, gdyżył, często wyrażał życzenie, by go spotkała podobna śmierć jak jego pradziad-1Tamże, t.I, s.136.Powiest' nie podaje o żadnych zleceniach obrony Aucka, natomiast pisze oodwiezieniu matki i żony Jaropełka do Kijowa po zdobyciu Aucka przez Włodzimierza.Tekst Długosza jesttu bardziej podobny do Lat.hip.kol.197.2Szczegół ten występuje w Lat.hip.jw., nie ma go w Powiesti.3Szczegół ten jest wzmiankowany w obu zródłach ruskich.4Dowolny domysł Długosza wynikający z lakonicznej wzmianki w Powiesti., t.I, s.136, pod r.1086 opowrocie Jaropełka z Polski i zawarciu pokoju z Włodzimierzem.W Lat.hip.kol.197.5Pokój notowany w Powiesti pod r [ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • blondiii.htw.pl
  •