[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Ofiary były tak liczne, że wiele miejscowości opustoszało, a ziemie uprawne zaczęłyzarastać lasem.Przyjmuje się dzisiaj, że w latach 1348-1350 wyginęła na skutek panującej epidemii izwiązanego z nią głodu trzecia część mieszkańców Europy.Szerząca się zaraza wywołała nasilenie ruchów religijnych o podłożu mistycznym.Rozpowszechnili sięzwłaszcza w tym czasie tzw.biczownicy, którzy - przez uprawianie publicznej pokuty, polegającej nawzajemnym biczowaniu się - usiłowali odwrócić od siebie gniew boży.Wędrówki pułnagichbiczowników, będące zarówno przejawem pokuty, jak próbą wyłamania się z obowiązujących więzówspołecznych, zostały potępione przez Kościół i zakazane oficjalnie przez papieża Klemensa V.Druga falawojny stuletniejWznowienie działań wojennych w 1351 r.zastało Francję osłabioną na skutek klęsk elementarnych izniszczeń poprzedniej kampanii.Co gorsza - ster rządów znajdował się w rękach człowiekaograniczonego, którym okazał się następca Filipa Vi (zm.1350R), jego syn - Jan Dobry (1350-1364R).Sukces, za który należy uznać przyłączenie do korony Montpellier i Delfinatu (francuscy następcy tronuod roku 1349 korzystali z tytułu Delfina), pomniejszały waśnie spowodowane osobistymi ansami króla(sprawa króla Nawarry).Wpływały one w sposób osłabiający opór społeczeństwa wobec Anglików. Kiedy więc w l355 r.ci ostatni podjęli ofensywę, najpierw na terenach Langwedocji, a w kilka miesięcypózniej - Normandii, spotkali się wszędzie z poparciem ze strony zrażonych do króla feudałów.StanyGeneralne, do których zwrócił się Jan o uchwalenie daniny na cele wojenne, wyraziły wprawdzie zgodę,ale uczyniły to niechętnie, zastrzegając sobie kontrolę wydatków.Król, aby zapobiec połączeniu się armii angielskich działających na południu i północy, pospieszył wkierunku Poitiers i pod Mauperthuis stoczył 19 września 1356 r.bitwę zakończoną klęską wojskfrancuskich i niewolą ich wodza.Francuzi bowiem dopuścili się tych samych błędów co przed dziesięciulaty i mimo znacznej przewagi liczebnej zostali rozgromieni przez słabszego od siebie przeciwnika.Rozejm i trudnościwewnętrzne FrancjiRozejm zawarty bezpośrednio po klęsce wstrzymał wprawdzie działania wojenne, ale nie przywróciłFrancji pokoju.Bandy żołnierzy zaciężnych, nie opłacanych w czasie zawieszenia broni, żyły z rabunku,pustosząc niemiłosiernie kraj.Wszędzie wzrastało więc niezadowolenie.Szukano winnych niedawnejklęski i zrzucano odpowiedzialność za nią na szlachtę.Wobec niewoli króla rządy znalazły się w rękach młodego Delfina - Karola.Napotkał on poważnetrudności ze strony Stanów reprezentujących prowincje północne, a zwołanych na pazdziernik jeszczeprzed klęską.Zebrały się one w Paryżu i na wstępie zażądały szeregu zmian natury personalnej.Jakojeden z czynniejszych przywódców opozycji wysunął się Stefan Marcel, bogaty kupiec sukienniczy,burmistrz Paryża.Ponieważ Stany zwlekały z uchwaleniem podatku wojennego, Delfin zawiesił ichobrady, próbując szczęścia u Stanów południa.Te, zastrzegając sobie kontrolę wydatków, przyznałykrólowi żądane subsydia.Zważywszy jednak, że uzyskane tą drogą środki były niewystarczające, Delfinzdecydował się uciec do niebezpiecznego procederu psucia monety.Na ujemne skutki jego polityki nie trzeba było długo czekać.Zarządzenia monetarne wywołały ostryferment w Paryżu i przesądziły o przejściu kierownictwa opozycji w ręce Marcela.Toteż kiedy przytakich nastrojach Stany Generalne zebrały się w Paryżu w lutym 1357 roku, zmusiły one Delfina nietylko do przyjęcia dawnych żądań opozycjonistów, ale także nowych postulatów, ujętych w tzw.Grande Ordonnance.Przyznawała ona Stanom prawo zbierania się wedle potrzeby i własnego uznania,oddawała również gospodarkę podatkową w ich ręce.Ażeby zastraszyć Delfina, Marcel zaaranżował wParyżu w lutym 1358 r.wystąpienia ludności wymierzone przeciwko kołom feudalnym, popierającympolitykę dworu.%7łakeriaPodczas gdy Delfin, pragnąc usunąć się spod nacisku Marcela, opuścił Paryż, w wyniszczonej przezwojnę i łupiestwa wojsk zaciężnych północno-wschodniej Francji doszło do powstania chłopskiego,tzw.żakerii *2 (1358R).`ppNazwa ta pochodzi od żartobliwego przezwiska chłopów nazywanych "Kubusiami", po francusku"Jacques"`ppZaskoczyło ono całkowicie feudałów, którzy początkowo nie potrafili zorganizować skutecznejkontrakcji.Ponieważ jednak powstańcom chłopskim nie udało się zapewnić sobie pełnego poparcia zestrony miast ani też pokierować planowo dalszymi działaniami, a zagrożeni feudałowie, tak stronnicydworu, jak jego przeciwnicy, wystąpili solidarnie, uzyskując poparcie feudałów angielskich, żakeriazostała krwawo stłumiona.Za pozostawienie powstańców chłopskich własnemu losowi Stefan Marcel rychło zapłacił głową, poodzyskaniu bowiem Paryża przez Delfina padł ofiarą rozruchów zaaranżowanych tym razem przeciwkoniemu przez koła dworskie.Trzecia fazaWojny StuletniejTymczasem upłynął termin rozejmu i obie strony wznowiły działania wojenne.Nowa taktykazastosowana na szeroką skalę przez dowództwo francuskie, polegająca na unikaniu większych starć wotwartym polu, prowadzeniu natomiast akcji partyzanckiej, zaczęła przynosić sukcesy.Anglicy ponosiliduże straty i w zmienionej sytuacji skłaniali się do złagodzenia warunków, na jakich byli gotowizaprzestać działań wojennych.Rokowania podjęte w Bretigny w maju 1360 r.przyniosły upragniony pokój.Na jego podstawieFrancja ustępowała Anglii Akwitanię, hrabstwa Montreuil, Ponthieu i Guines oraz port i miasto Calais.Uzgodniono też olbrzymi wykup za przebywającego w niewoli angielskiej Jana Dobrego (trzy milionyzłotych talarów - ecus). Aupiestwa wojskzaciężnychZawarty pokój postawił Francję raz jeszcze w obliczu niebezpieczeństwa spowodowanegobezrobociem licznych wojsk zaciężnych, zarówno własnych jak angielskich.Tym razem było ono jednako wiele poważniejsze, bowiem obie walczące strony pozbyły się wszystkich swoich najemników, którzyprzekształcili się w pospolitych rabusiów.Ich dobrze wyćwiczone i zorganizowane bandy opanowywałykolejno różne dzielnice kraju, eksploatując na swój rachunek tamtejszą ludność.Kłopoty dworu francuskiego, mimo przejścia korony po zgonie w niewoli (1364R) Jana Dobrego wręce dotychczasowego Delfina, Karola V, powiększała wojna domowa z królem Nawarry.W końcujednak trudności zostały przezwyciężone [ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • blondiii.htw.pl
  •  

     

    .php") ?>