historia polski 1750 1950

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Cel ten zamierzano osiągnąć przez wydawanie adresowanych do Polaków odezw dowództw walczących armii.9 VIII 1914 Komenda wojsk austro-węgierskich i niemieckich zapowiadała szczęśliwą przyszłość dla Polaków po zwycięstwie państw centralnych.14 VIII podobną odezwę ogłosił naczelny dowódca wojsk rosyjskich Mikołaj Mikołajewicz, który nawiązywał do słowiańskiej tradycji wspólnych walk z „nawałą niemiecką” i zapowiadał zjednoczenie ziem polskich pod berłem cara.Odezwy te miały charakter propagandowy i nie zostały wsparte oficjalnym stanowiskiem władz państwowych.Sytuacja uległa zmianie w 1916 gdy zaczęto odczuwać trudy wojny i brak rekruta.Problemy te w większym stopniu dotknęły państwa centralne, które okupowały ziemie Królestwa Polskiego.Nie mogły tego faktu w pełni wykorzystać, gdyż prawo międzynarodowe zabraniało pozyskiwania żołnierzy z terenów okupowanych.Dlatego 5 XI 1916 w Warszawie i Lublinie ogłoszono w imieniu dwóch cesarzy Akt, mówiący o utworzeniu niepodległego państwa polskiego z ziem „panowaniu rosyjskiemu wydartych”.Miało ono funkcjonować jako samodzielna monarchia konstytucyjna, związana politycznie i wojskowo z państwami centralnymi.W wyniku ogłoszonego Aktu powstała w Warszawie Tymczasowa Rada Stanu, w której funkcje wojskowe objął Piłsudski.W akcie nie precyzowano terytorium państwa ani osoby władcy, nawet nie mówiono o niepodległości tylko o samodzielności, ale była to pierwsza od przeszło 100 lat deklaracja państw zaborczych w sprawie polskiej, która zrywała z ich dotychczasową solidarnością w tej kwestii.Rząd carski oczywiście zaprotestował przeciw Aktowi 5 listopada, a ze swojej strony car Mikołaj II w rozkazie noworocznym do armii i floty z 25 XII 1916 jako jeden z celów wojennych Rosji wymieniał „utworzenie wolnej Polski z jej trzech obecnie rozdzielonych części”.Dla Polaków ważne były nie protesty i ostrożne obietnice państw zaborczych, ale fakt, że sprawa polska znów pojawiła się na forum międzynarodowym.Znaczenie Aktu 5 listopada przede wszystkim polegało na umiędzynarodowieniu sprawy polskiej, a obawa przed masowym poparciem przez Polaków Niemiec i Austro-Węgier otworzyła międzynarodową licytację obietnic.W XII 1916 w parlament włoski wypowiedział się za powstaniem niepodległej Polski.17 I 1917 prezydent USA, inspirowany przez I.Paderewskiego, w orędziu do senatu wyraził pogląd, że powinna istnieć „zjednoczona, niezależna i autonomiczna Polska”.Akt 5 listopada nie wywołał spodziewanego entuzjazmu wśród Polaków i ich masowego wstępowania do armii niemieckiej i austro -węgierskiej.USA, Wielka Brytania i Francja wobec sprawy polskiej w czasie I wojny światowejPaństwa Ententy oraz USA, które przystąpiły do wojny w IV 1917 (wcześniej prowadziły politykę izolacjonizmu), traktowały sprawę polską jako wewnętrzny problem Rosji.Sytuacja to zmieniła się w 1916, po wydaniu prze Niemcy i Austro-Węgry Aktu 5 listopada, który miał przyciągnąć polskich rekrutów do ich armii.Akt ten umiędzynarodowił sprawę polską.Państwa zachodnie przestały milczeć w kwestii polskiej, obawiając się masowego poparcia Polaków dla państw centralnych.Już w XII 1916 w parlamencie włoskim (Włochy od 1915 walczyły po stronie Ententy) mówiono o konieczności powstania niepodległej Polski.17 I 1917 w podobnym duchu wypowiedział się w orędziu do senatu prezydent USA W.Wilson, który przedstawił program „pokoju bez zwycięstwa”, tzn.bez zwycięzców i bez zwyciężonych.Stwierdzał w nim m.in.„uznaję za sprawę oczywistą, jeśli mam przytoczyć przykład, że mężowie stanu wszędzie są zgodni, iż powinna powstać zjednoczona, niepodległa i autonomiczna Polska”.Była ta wypowiedź tym bardziej istotna, że w IV 1917 Stany przystąpiły do wojny.Prezydent Wilson ponownie poruszył problem Polski 8 I 1918 określając w 14 Punktach antyimperialistyczne i demokratyczne cele wojenne Stanów Zjednoczonych.W 13 pkt.tego programu zapisano: „powinno być utworzone niepodległe państwo polskie, które winno obejmować ziemie zamieszkałe przez ludność bezspornie polską, mieć zapewniony wolny i bezpieczny dostęp do morza.Jego niezawisłość polityczna, gospodarcza oraz całość terytorialna powinna być zagwarantowana układem międzynarodowym”.W cytowanej wypowiedzi Wilson nie mówi już o zjednoczeniu Polski jak w orędziu z 22 I 1917.Prezydent USA mówiąc w I 1917 o mężach stanu, miał na myśli także premiera Francji Brianda, w którego deklaracji z 10 I 1917, wystosowanej w imieniu rządów państw zachodnich, opowiadano się za rozwiązaniem sprawy polskiej w sposób zapowiedziany przez Mikołaja II w rozkazie z 25 XII 1916.Jednak już w II i III 1917 rząd francuski zawarł z Rosją umowy, w których za poparcie w sprawie granicy niemiecko-francuskiej, przyznawał Rosji pełną swobodę oznaczenia jej granicy zachodniej.Teksty umów opublikowane przez bolszewików w XI 1917 wywołały we Francji zakłopotanie.4 VI 1917 prezydent Francji Poincare wydał dekret o utworzeniu we Francji armii polskiej, której brak było na razie bazy politycznej.Sytuację tę zmieniło utworzenie (15 VIII 1917) KNP w Lozannie, jego przeniesienie do Paryża i podpisanie z rządem francuskim porozumienia o przejęciu kontroli nad armią we Francji.Jednak pełne zwierzchnictwo nad nią przekazano Komitetowi dopiero 28 IX 1918, co umożliwiło mianowanie naczelnym wodzem gen.J.Hallera.Nieco wcześniej niż Francuzi, bo pod koniec 1916, Anglicy zaczęli rozważać korzyści i minusy wynikające dla ich kraju z możliwości odbudowy państwa polskiego.Powstały w tej kwestii dwa memoriały.Pierwszy z nich opracowany w Foreign Office na polecenie premiera Asquita, opowiadał się za utworzeniem państwa polskiego, które pozornie byłoby związane z Rosją, faktycznie zaś miało stanowić zaporę przed ewentualną próbą rozciągnięcia wpływów rosyjskich na Europę Środkową.Drugi materiał, autorstwa min.spraw zagranicznych Balfoura, był przeciwny niepodległości Polski.Za najkorzystniejsze dla Anglii rozwiązanie uznano utworzenie autonomicznej Polski w ramach imperium rosyjskiego.Nowe państwo, a raczej prowincja powinno obejmować cały zabór rosyjski i austriacki oraz część zaboru pruskiego „z grabieży dawnego Królestwa”.22 III 1917 rzecznik rządu brytyjskiego, który wciąż stał na stanowisku, że kwestia polska stanowi wewnętrzną sprawę Rosji, oświadczył w Izbie Gmin: „nie sądzę, abyśmy mieli dyktować Rosji, jaki rodzaj samorządu ma udzielić Polsce i jestem pewien, że Rosja nie będzie nam dyktowała, jaki rodzaj samorządu powinniśmy dać Irlandii”.Dopiero 5 I 1918 premier Lloyd George oświadczył przedstawicielom związków zawodowych: „sądzimy, że Polska niepodległa, obejmująca wszystkie żywioły rdzennie polskie, które chcą wejść w jej skład, stanowi nieodpartą konieczność dla Europy Zachodniej”.Brak sugestii o zjednoczeniu Polski oznacza, że premier Wlk.Brytanii miał na myśli tylko Królestwo.O takiej Polsce mógł śmiało mówić, gdyż wcześniej powiedzieli to wszyscy trzej zaborcy [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

Tematy

Index
Kojder Andrzej Dawne i nowe problemy społeczne. Szkice do obrazu społeczeństwa polskiego u progu XXI stulecia
Elzbieta Chojna Duch Polskie prawo finansowe. Finans
Długosz Jan Roczniki czyli kroniki Królestwa Polskiego III IV
Kraszewski Józef Ignacy Dzieje Polski 01 Stara Bań (1876)
MAURYCY MOCHNACKI Powstanie Narodu Polskiego w 1830 i 1831 tom I
Hartzmark Gini Kate Millholland 1 Linia obrony
kopia wykaz dowodow rzeczowych
Chris Chegri Package Deal (epub)
Linux podrecznik administratora O. Kirch, T. Dawson
Deep Kiss of Winter (Tempt Me Eternally) Gena Showalter

�

pobieranie / do ÂściÂągnięcia / ebook / pdf / download

Tematy