[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Li pensis, kielpost unu-du tagoj oni povus trairi montpasejojn, kaj pli kajpli alproksimi¸i al ¸iaj movoplenaj stratoj kaj vojoj.Li pensispri la rivera voja¸o, tagon post tago, de granda Bogota al laankoraû pli vasta transa mondo, tra urboj kaj vila¸oj, arbarojkaj dezertaj lokoj, la flueganta rivero, tagon post tago, ¸is ¸iajbordoj pli lar¸e aparti¸as kaj la grandaj vaporÿipoj preter-plaûdas, kaj oni atingas la maron la senliman maron, kun¸iaj mil insuloj, ¸iaj miloj da insuloj, kaj ¸iaj malproksimajÿipoj, neklare videblaj je siaj sençesaj voja¸oj çirkaû kaj transtiun pli grandan mondon.Kaj tie, nebordita de montoj, estasvidebla la çielo la çielo, ne tia disko, kian oni vidas tie çi,sed arko el neimitebla bluo, abisma profundo en kiu rondi-radas la flosantaj steloj&Liaj okuloj rigardis pli serçe la grandan kurtenon la mon-taro.Ekzemple, se oni suprenirus tien tra tiu gor¸o, kaj tra tiutruo, tiel oni povus atingi tiujn duonkreskintajn pinojn, kiujalte çirkaûas en formo de bretego, kiu levi¸as pli kaj pli alte¸is ¸i superpasas la gor¸on.Kaj tiam? Estus eble entreprenitiun krutan rokaron.Tiam, eble, oni trovus lokon por grim-pi al la fendego; kaj se tiu truo ne utilus, tiam eble oni trovusalian pli oriente.Kaj tiam? Tiam oni estus ekstere sur la suk-ceneca ne¸o tie, kaj duonvoje al la supro de tiu bela kaj egesoleca montaro.31 LANDO DE BLINDULOJeLIBROSubite li rerigardis la vila¸on, tiam li tute turnis sin, kaj rigar-dis ¸in fikse.Li pensis pri Medina-saroté, kaj ÿi jam ÿajnis malgranda kajmalproksima.Li returni¸is al la monta murego, sur kiu estis ruli¸inta alli la matena sunbrilo.Tiam tre zorge li komencis grimpi.Je la subiro de la suno, li ne plu grimpis, sed li estis malprok-sima kaj alta, kvankam li ja estis atinginta pli grandan alton.Liaj vestoj estis ÿiritaj, liaj membroj estis sangaj, multloke lihavis kontuzojn, sed li kuÿis kvazaû li estas komforta, kaj surlia viza¸o estis rideto.De kie li ripozis, ÿajnis ke la valo estas en kavego unu ki-lometron malsupre.¯i jam estis malklara pro nebuleto kajombro; kvankam la çirkaûaj montosuproj estis el lumo kajfajro.Kaj la detaletoj de la apudaj rokoj briletis kun subtilabeleco vejno de ia verda mineralo penetris la grizon, jenkaj jen ekbrilis kristalaîoj, kaj eta, detale belega, oran¸eca li-keno estis apud lia viza¸o.En la fendego estis nigraj misterajombroj, bluo malheli¸is en purpuron, kaj purpuro en lume-can malhelon, kaj supre estis la senlima vasto de la çielo.Sedli ne plu atentis tiujn çi aferojn; li kuÿis tie tute senmova, ri-detante kvazaû li estas kontenta nur pro sia forkuro el la valode la blinduloj, en kiu li pensis fari¸i re¸o.Pasis la brilo de la sunsubiro kaj venis la nokto, kaj ankoraûli kuÿis trankvile kontenta sub la malvarmaj steloj.32 LANDO DE BLINDULOJeLIBROwww.omnibus.se/inkoISBN 91-7303-078-333
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Tematy
IndexEo Dorosmai, Janos Fabloj kaj aforismoj
Eo Vallienne, Henri Cxu li
Eo Vallienne, Henri Kastelo de Prelongo (2)
Eo Andersen, Hans Christian Fabeloj 3
Eo Andersen, Hans Christian Fabeloj 1
Eo Suttner, Berta von For la batalilojn!
Eo Raabe, Wilhelm La nigra galero
Eo Engholm, Stellan Infanoj enTorento
Eo Goldoni, Carlo Kurioza okazajxo
Eo Prus, Boleslaw La faraono 3