[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- A co potem, Harry? Chcesz się zaszyć w jakiejś dziurze, gdyto wszystko się skończy?- Chcę odejść - odparł Pappas.- Mam dość.Straciłem syna,straciłem tego irańskiego chłopaka.Muszę znalez
ć czas dla córki,jeÅ›li jej też nie chcÄ™ stracić.OdejdÄ™, jak tylko zaÅ‚atwimy papierkowÄ…robotÄ™.Nie chcÄ™ mieć dostÄ™pu, nie chcÄ™ niczego.To już koniec.Dyrektor pokrÄ™ciÅ‚ gÅ‚owÄ….- Wy, Grecy, jesteÅ›cie dziwni - stwierdziÅ‚.- Ale dobrzy z wasżeglarze.A to siÄ™ liczy." " "Harry Pappas wróciÅ‚ na parter, gdzie mieÅ›ciÅ‚ siÄ™ WydziaÅ‚ Opera-cji IraÅ„skich.Imam Husajn jeszcze nigdy nie wyglÄ…daÅ‚ równie rzew-nie.Jego oczy pÅ‚akaÅ‚y krwiÄ….Harry wezwaÅ‚ Marcie Hill, zrelacjo-nowaÅ‚ jej pokrótce rozmowÄ™ z dyrektorem i oÅ›wiadczyÅ‚, że znowuwyjeżdża.371- A dokÄ…d, jeÅ›li mogÄ™ spytać?- Za miasto.MuszÄ™ odbyć jeszcze jednÄ… podróż.Potem na-prawdÄ™ zniknÄ™.- Jak prawdziwe jest to naprawdÄ™?- Jak mieszkanie w letnim domu przez caÅ‚y rok.Marcia pogroziÅ‚a mu palcem żółtym od nikotyny.- Odchodzisz, co? Ty dupku, jak Å›miesz odchodzić przedemnÄ…? Po wszystkim, co razem przeszliÅ›my, zasÅ‚ugiwaÅ‚am przynajm-niej na to, żeby móc pierwsza powiedzieć  pieprzÄ™ ciÄ™.A teraz bÄ™dÄ™musiaÅ‚a po tobie posprzÄ…tać.WróciÅ‚a do swojego boksu, mamroczÄ…c coÅ› pod nosem, a HarryzostaÅ‚ sam na sam z iraÅ„skim mÄ™czennikiem." " "WyszedÅ‚ z biura i po drodze na lotnisko zadzwoniÅ‚ do sir DavídaPlumba, który akurat byÅ‚ w klubie.Harry powiedziaÅ‚ mu, że Brytyj-czycy majÄ… dwadzieÅ›cia cztery godziny na realizacjÄ™ swoich planów.Potem bÄ™dzie za póz
no.40.LONDYNNazajutrz w południe brytyjski premier wygłosił nieplanowaneoświadczenie.Stacje telewizyjne miały zaledwie pół godziny narozstawienie kamer w gabinecie szefa rządu przy Downing Street 10.Amerykańska ambasada została poinformowana o wystąpieniu napięć minut przed jego rozpoczęciem i dowiedziała się tylko, że bę-dzie dotyczyło Iranu.Próbowano się skontaktować z Białym Do-mem, ale było już za póz
no na jakąkolwiek interwencję.Premierzaczął mówić.Powiedział, że zamierza ujawnić szczegóły tajnej operacji wy-wiadowczej.Przed kilkoma miesiącami Secret Intelligence Serviceotrzymało nowe informacje na temat irańskiego programu budowybomby atomowej.Wynikało z nich, że Irańczycy eksperymentują ztechnologiami potrzebnymi do produkcji bomby, ale ich badaniautknęły w miejscu z powodu poważnych problemów technicznych.Informacje te przekazał irański naukowiec pracujący w jednej zfirm-przykrywek, które realizowały tajny program nuklearny.Agen-ci brytyjskiego wywiadu pomogli mu uciec z kraju, a następnie od-byli z nim szereg rozmów w celu zdobycia dalszych informacji.Opisał nieznany wcześniej kompleks badawczy w Meszhedzie izgodził się wrócić do Iranu z agentami, którzy umożliwili muucieczkę, by dokonać sabotażu.Wszyscy czworo zginęli, ale dziękiich brawurowej akcji irański program nuklearny otrzymał śmiertelnycios.373W tej chwili, ciągnął premier, brytyjski ambasador przy Organi-zacji Narodów Zjednoczonych przekazuje szczegółowy raport natemat tego programu Radzie Bezpieczeństwa ONZ, aby mogła pod-jąć stosowne kroki.Wielka Brytania będzie się sprzeciwiać wszel-kim propozycjom - wyraz
nie podkreślił słowo  wszelkim - wpro-wadzenia embarga albo podjęcia przeciwko Iranowi działań zbroj-nych.Irański program nuklearny został ujawniony przez brytyjskiesłużby wywiadowcze, toteż jedynym właściwym sposobem postę-powania jest śledzenie działań Irańczyków i ewentualnie sankcje,które uniemożliwią jego odtworzenie.Na koniec premier zapowiedział, że skonsultuje się z prezyden-tem Stanów Zjednoczonych, by oba kraje wypracowały wspólnestanowisko.Ale jest pewien, że USA zgodzą się z polityką, którąwłaśnie zaproponował." " "Harry Pappas przyleciał do Londynu kilka godzin przed oświad-czeniem premiera.Miał jeszcze jedno zadanie i nawet się na niecieszył.Wiedział, że większość zakrętów w życiu to tak naprawdęwcale nie zakręty, tylko ślepe uliczki, które tylko pozornie prowadządo celu.Ale w tym przypadku był pewien, że zakręt wyprowadzi gona prostą.Zameldował się w hotelu, poszedł do pokoju i włączywszy tele-wizor, tak na wszelki wypadek, rzucił się na łóżko i natychmiastzasnął.Obudził go głos brytyjskiego premiera.Wysłuchał oświad-czenia szefa rządu i postanowił jeszcze trochę pospać.Musiał być wdobrej formie, bo na spotkaniu, które go czekało, zamierzał rozegraćmistrzowską partię.Dostał niezłe karty i znał większość kart prze-ciwnika, ale jego zwycięstwo nie było jeszcze przesądzone." " "374Przyjechał do rezydencji Kamala Atwana przy Mount Street póz
-nym popołudniem.Był zimny listopadowy dzień, wietrzny i po-chmurny.Kamerdyner, który otworzył drzwi, powiedział, że pananie ma w domu, ale Harry, pewien, że to formułka przeznaczona dlakażdego niezapowiedzianego gościa, nie zrezygnował.Powtórzyłswoje nazwisko i poprosił kamerdynera, by poinformował panadomu, że przyjechał z Waszyngtonu i musi z nim pilnie porozma-wiać w sprawie ogromnej wagi.Kamerdyner udał się na górę, a gdy po kilku minutach znów sta-nął w drzwiach, oznajmił Pappasowi, że pan Atwan już wrócił ichętnie go przyjmie.Obrazy na ścianach nie zrobiły na Harrym takiego wrażenia jakpoprzednio.Widział w nich łupy odebrane ludziom mniej sprytnymalbo mniej zdeterminowanym niż właściciel domu przy Mount Stre-et.Zresztą kto może wiedzieć, czy są prawdziwe? Czy świetliste liliewodne, które dominowały w holu, to arcydzieło Moneta, czy tylkogenialna kopia? Pochodzenie to kluczowa kwestia w przypadkuwszystkich prywatnych kolekcji.Trzeba znać z
ródło, by ustalić, czymamy do czynienia z oryginałem czy z falsyfikatem.Właśnie na tympolegały interesy Kamala Atwana - ukrywał z
ródło, żeby ludzie niebyli pewni, z czym mają do czynienia.Libańczyk stanął u szczytu schodów.W wełnianej bonżurce zklapami z czarnego aksamitu wyglądał jak dandys z minionej epoki.- Jak miło, że przyszedłeś - powiedział, gestem zapraszającHarry'ego na górę.- Słyszałeś wystąpienie premiera? Bardzo śmiałe,nie uważasz? Blokuje wszelkie operacje wojskowe.- I słusznie - rzekł Harry.- Wojna z Iranem to zły pomysł.375- Twoi amerykańscy przyjaciele będą z
li.- Może i tak, ale jakoś sobie poradzą." " "Atwan zaprowadził Harry'ego do biblioteki i wskazał mu fotelkoło kominka.- Czekałem na twoją wizytę, mój drogi - rzekł.- Martwiłem sięo ciebie.- Nie wątpię, Kamal-bej - odparł Harry.- Martwiłeś się i miałeśku temu powody.Pewnie wiesz, że ktoś opowiada o mnie paskudnehistorie Federalnemu Biuru Z
ledczemu.Ten ktoś sugeruje, że pota-jemnie pracuję dla rządu brytyjskiego.Niektórzy mogliby to nazwaćzdradą, i to popełnioną pod fałszywym nazwiskiem.- To okropne - niemal wykrzyknął Atwan, unosząc ręce w te-atralnym geście.Z
wietny aktor, trzeba mu to przyznać, pomyślał Harry.- Tak, ale już się tym zajęto - powiedział na głos.- Widziałemsię wczoraj z moim szefem w Waszyngtonie.Moim prawdziwymszefem, dyrektorem CIA.Był na bieżąco informowany o wszystkim,co robię, ale i tak przedyskutowaliśmy sprawę.Mój prawnik pogadaz FBI i wszystko wyjaśni.O nic mnie nie oskarżą.Ale dziękuję zatroskę.- Bardzo się cieszę - W głosie Atwana czaiła się wesołość.Byłdoświadczonym graczem.Wiedział, że nie zdoła odbić każdej piłki.- W zasadzie przyszedłem udzielić ci rady, Kamal.Czy raczejostrzeżenia.- Och, jestem zaszczycony [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

blondiii.htw.pl

Tematy

Index
The Lost City of Z A Tale of Deadly Obsession in the Amazon by Dav
Clancy Tom, Michaels Dav
Cassutt, Michael & Goyer, Dav
Simon Beckett Dav
Beckett Simon, Dav
Stewart Tendler and Dav
Louis Kontos and Dav
Baldacci Dav
Jonathan Simon Evaluating and Standardizing Therapeutic Agents, 1890 1950 (2010)
Peter Beagle Olbrzymie koÂści