[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Najważniejszym z instynktów jest instynkt dobrej roboty.Veblen był założycielem i gł.przedstawicielem instytucjonalizmu, ale tej nazwy nie używał, miał bardzo radykalną postawę.J.R.Commous- nazwał instytucjonalizm; W.C.Mitchell- cykl koniunkturalny.WYKŁAD 10Veblen wyróżnia w dziejach ludzkości 3 fazy:1.Faza łupieżcza2.Faza quasi pokojowa3.Faza pokojowego stadium wytwórczościJuż w fazie 1 ukształtowała się klasa próżniacza.Jej dominującą cechą stała się skłonność do ostentacyjnego próżnowania.Ten sposób bycia podkreślał dominującą pozycję gospodarczą i społeczną klasy próżniaczej.W fazie 1 i 2 była to klasa właścicieli, niewolników i klasy feudałów.W okresie tym istniał podział na zawody godne i niegodne.Praca fizyczna bezpośrednio produkcyjna jest w pogardzie.Jako godne czci się zawody rycerskie, polowanie, te czynności, w których wyraża się idea próżnowania na pokaz.Rozwój nowoczesnej wytwórczości przemysłu nobilituje zajęcia gospodarcze związane z biznesem.Instytucja próżnowania na pokaz zostaje uzupełniona instytucją ostentacyjnej konsumpcji Ta konsumpcja jest synonimem potęgi i bogactwa nowej klasy próżniaczej.Veblen podkreśla że przymus ostentacyjnej konsumpcji został wzmocniony przez rozbudowany aparat reklamy.Podstawą oceny jednostki jest jej standard konsumpcji i to gł.w zakresie dóbr materialnych.Obyczajom klasy próżniaczej przeciwstawia instytucje oparte na właściwym każdej zdrowej jednostce instynkcie pracy.Nosicielami tego instynktu we współczesnym świecie są grupy społeczne powiązane z nowoczesną produkcją przemysłową.Dominującej pozycji w tych grupach Veblen nie przypisuje klasie robotniczej lecz technikom, inżynierom, organizatorom produkcji- grupom technokratycznym- menedżerskim.Istnieje sprzeczność interesów między światem przemysłu, a światem interesu reprezentowanym przez nową klasę próżniaczą.Pojęcie biznesu obejmuje gospodarkę pieniężną, kredyt, zrzeszenia monopolistyczne.Sprzeczności, które istnieją między światem przemysłu, a światem interesu są wg Veblena przyczyną powstawania kryzysów ekonomicznych.Veblen jest zafascynowany efektywnością nowoczesnej produkcji przemysłu i działalnością grup technokratycznych.Z tych względów uważa się go za prekursora teorii rewolucji menedżerów.Veblen silnie oddziaływał na metodę i kierunki rozumowania ekonomii amerykańskiej i na socjologię.Kierunkiem nawiązującym we współczesnej ekonomii amerykańskiej do instytucjonalizmu jest neoinstytucjonalizm.Jego przedstawicielem jest Galbraith.Obok ekonomii akademickiej rozwijała się myśl ekonomiczna związana z działaniem politycznym, z ruchem robotniczym.Koniec XIXw.to druga Międzynarodówka 1889- skupia partie socjalistyczne i socjaldemokratyczne krajów Eur.Zach.i Izraela - najsilniejsza była Socjaldemokratyczna Partia Niemiec.W końcu XIX w.wykształciły się 3(?)nurty:-prawicowy (rewizjonistyczny) - poddał zmianom teorię Marksa, negował potrzebę rewolucji proletariackiej,-centrowy - K.Kautsky, R.Hilferding.R.Hilferding: „Kapitał finansowy” 1910 - jako pierwszy w literaturze ekonomicznej dokonał analizy ekonomicznego funkcjonowania SA.Ekonomia okresu międzywojennegoDominuje szkoła neoklasyczna, ale są tu prądy dezintegrujące - łączenie szk.neokl.ze szk.lozańską i austriacką.Nowe prądy: ekonomia dobrobytu - wywodziła się ze szkoły neoklasycznej, neoliberalizm - ze szkoły neoklasycznej i austriackiej, teoria niedoskonałej konkurencji, szkoła szwedzka - lata 30 - nawiązanie do szkoły matematycznej.Ekonomia dobrobytu - początek lat 20-ych XXw., obejmuje szeroki krąg zainteresowań - analizy stanu dobrobytu i kryteriów jego zmian; akcentuje sprawy konsumpcji.E.d.mogła powstać dopiero w XXw., gdy produkcja osiągnęła w miarę wysoki poziom rozwoju i problemem stały się właściwe kryteria podziału wytworzonego dochodu.Elementów e.d.można doszukać się u Smitha, Ricardo, Milla, Malthusa, Sismondiego.Sismondi twierdził, że należy połączyć gospodarczą działalność społeczeństwa ze społecznym dobrobytem.Podkreślał zależność szczęścia człowieka od jego bytu materialnego.Rząd czynił odpowiedzialnym za szczęście i bogactwo społeczeństwa.Właściwymi prekursorami byli dopiero Marshall i Pareto.Marshall zauważył, że przyrosty renty konsumenta są wyższe u ludzi o niskich dochodach - proponował bardziej równomierny podział dochodów prze progresywne podatki.Wyróżnia się starszą i nową e.d.Za twórcę starszej ekonomii dobrobytu uważa się ucznia Marshalla - A.C.Pigou - autora Ekonomii dobrobytu 1920r.Podstawowym pojęciem ekonomii dobrobytu jest dywidenda narodowa - termin zapożyczony od Marshalla.Odpowiada ona dochodowi narodowemu liczonemu według metodologii krajów zachodnich, a więc wliczającemu oprócz efektów sfery produkcyjnej także wartości usług niematerialnych
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Tematy
IndexBankowicz Bożena i Marek Dudek Antoni Leksykon historii XX wieku
Peter Stearns Consumerism in World History, The Global Transformation of Desire (2006)
John Coleman We Fight For Oil, A History of US Petroleum Wars (2008)
§ Gutberlet Bernd Ingmar 50 Największych kłamstw i legend w historii wiata
historia%2Bgospodarcza%2B %2B%25C4%25BA ci%25C3%25A4 ga%2Bwielka
Richard Thurlow Fascism in Britain; A History, 1918 1945 (1998)
Cienie Pojetnych 01 Imperium Adrian Tchaikovsky
Cheryl McIntyre [Sometimes Ne Always Forever (epub)
Wilde Ride Maegan Lynn Moores
Ustawa prawo bankowe