[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Poza tym terenem znajdują sięzielona pastwiska, jednak wewnątrz ogrodzenia nie ma wystarczającej ilości trawy dla krów.Wkonsekwencji, bydło depcze po tych resztkach trawy, jakie pozostały i ubija się na śmierć w walce oprzetrwanie.Widziałem, jak właściciel trzody przyszedł do niej i kiedy zobaczył jej niekorzystną sytuację,współczuł jej i myślał, jak mógłby poprawić jej warunki.Zwołał więc swoich przyjaciół i poprosił ich o pomoc w cięciu trawy poza ogrodzeniem iprzerzucaniu jej przez to ogrodzenie.To nazwali dobroczynnością.I, jako że cielaki wymierały, obmyślił, że każdy cielak powinien dostawać pół kwarty mleka każdegoranka na śniadanie.Ponieważ wymierały w zimne noce, postawił dla nich piękną szopę, z odprowadzaną wodą iwentylacją.Ponieważ zabijały się, walcząc o przetrwanie, na ich rogach umieścił korki, żeby rany nie były tak543 Domhoff, Higher Cirlces, s.218.544 Domhoff, Power Elite and the State, s.44-64.545 Frances Fox Piven i Richard Cloward, Regulating the Poor, New York, Vintage Books, 1971, 1993.224poważne.Następnie zarezerwował część terenu dla starych byków i krów powyżej 70 roku życia.Faktycznie, zrobił wszystko, co mógł, żeby poprawić warunki krów, a kiedy spytałem się go,dlaczego nie zrobił najbardziej oczywistej rzeczy, zniszczenia ogrodzenia i wypuszczenia bydła,odpowiedział:  Jeśli wypuszczę krowy, nie będę mógł ich więcej doić 546.Kapitalistyczni zwolennicy państwa dobrobytu są jak oświecony rolnik, który rozumie, żejego trzoda wyprodukuje dla niego więcej, jeśli będzie się ją dobrze traktować.Hilaire Belloc przewidywał, że przemysłowe niewolnictwo w służalczym państwie byłobystabilne tylko wtedy, gdyby państwo poddało podklasę bezrobotnych terapii  korekcyjnej wprzymusowych obozach pracy, jako środek przeciwko pasożytnictwu, niezależnie czyzamierzonemu, czy symulowaniu.Społeczeństwo  znalazłoby się w  koniecznościkontrolowania tych, których płaca minimalna pozbawia możliwości normalnego zatrudnienia odchwili, gdy ją przyjęto547.Takie społeczeństwo byłoby zorganizowane na wzór zapuszczonego i gnijącego państwadobrobytu Anthony'ego Burgessa, w którym  każdy czy z dzieckiem, czy bez niego, musi byćzatrudniony.Ale spekulacje Belloca nie były próżne; fabianie tacy jak Webbs czy H.G.Wellszaproponowali właśnie takie obozy pracy dla najbiedniejszych w swojej paternalistycznej utopii548.Chociaż jeszcze jesteśmy daleko od formalnego wymogu zatrudnienia lub poddania  kuracjipracowej , pewna liczba państwowych programów wykazuje wyraz
ną tendencję w tym kierunku.Na przykład wprowadzenie przymusowego ubezpieczenia od bezrobocia, z państwem jako arbitremustalającym, kto się kwalifikuje:Człowiek zmuszony jest przez prawo do odkładania pewnych sum pieniędzy ze swojej pensji jakoubezpieczenie przeciwko bezrobociu.Ale już nie decyduje, jak te pieniądze wykorzystać.Nie są onew jego posiadaniu.(.) Znajdują się w rękach rządowych oficjeli. Oferujemy ci pracę za 25szylingów tygodniowo.Jeśli jej nie wez
miesz, nie będziesz miał prawa do pieniędzy, któreodłożyłeś.Jeśli ją przyjmiesz, suma będzie wciąż na twoim koncie, a kiedy uznam, że twojebezrobocie nie jest spowodowane nieposłuszeństwem lub niechęcią do pracy, przyznam ci część tychpieniędzy; ale nie inaczej 549.546 Lew Tołstoj, Parable, http://www.geocities.com/glasgowbranch/parable.html (dostęp na: 5 czerwca 2002)547 Belloc, Servile State, s.189.548 John P.McCarthy, Hilaire Belloc: Edwardian Radical, Indianapolis, Liberty Press, 1978, rozdział 6.549 Belloc, Servile State, s.190-191.225Kolejnym środkiem wykazującym taką tendencję jest  opłata za pracę (workfare),powiązana z subsydiami dla pracodawców, którzy zatrudniają najniższą klasę na zasadach peonażu.Prawa przeciwko włóczęgostwu i prawne restrykcje dotyczące usług przewozowych,tymczasowych miejsc schronienia itd [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Tematy