[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Technologia ma na ogół większe znaczenie dla efektywności produkcji niż dla wprowadzenia nowych towarów lub ulepszenia już istniejących.Piątym warunkiem wstępnym są sprzyjające czynniki socjo-kulturowe.Etyka pracy nagradzająca trud, sumienność oraz zapobiegliwość w pewien sposób przyczyniła się do rozwoju ekonomicznego USA.Cechy charakterystyczne krajów słabo rozwiniętych.Kraje te mają bowiem pewne cechy wspólne, a jest to przede wszystkim niski poziom dochodu na głowę ludności oraz mniej równomierny jego podział niż w krajach rozwiniętych.Kraje bywają niekiedy klasyfikowane jako kraje rozwinięte i rozwijające się w oparciu o podział ich PKB w przeliczeniu na głowę mieszkańca.Jest to przybliżony wskaźnik wartości dóbr i usług wyprodukowanych i dostępnych dla przeciętnego mieszkańca.Do najbiedniejszych krajów na świecie wybranych przy zastosowaniu tego wskaźnika należą między innymi Chiny, Indie, Bangladesz i Pakistan.Łącznie obejmują one prawie 40% populacji świata, ale wytwarzają mniej niż 2% PKB na świecie.Roczny PKB per capita, czyli na głowę mieszkańca dla krajów rozwijających się wynosi mniej niż 3% PKB per capita w USA.Również należy zwrócić uwagę, że przy niskim poziomie wzrostu gospodarczego w krajach słabo rozwiniętych występuje wysoki przyrost naturalny.Taki przyrost zwiększa liczbę dóbr i usług potrzebnych dla konsumentów.Jednakże w krajach o niskim dochodzie, zwłaszcza afrykańskich powolny wzrost wzmaga oraz utrwala ubóstwo.Również bardzo słabo rozwinięte w tych krajach usługi socjalne.Dwa rodzaje kapitałów; kapitał ogólnospołeczny obejmuje różne urządzenia niezbędne dla utrzymania i rozwoju zasobów ludzkich, a kapitał fizyczny obejmuje kapitał bezpośrednio produkcyjny, czyli zakłady przemysłowe oraz urządzenia stosowane w przemyśle i rolnictwie.Żaden rodzaj kapitałów nie może powstać bez podaży oszczędności.Niska stopa oszczędności nieuchronnie znajduje swój wyraz w niskiej stopie przyrostu kapitału.W rezultacie kraje biedne nie mogą sobie pozwolić na opiekę lekarską i system oświaty niezbędny do podniesienia jakości siły roboczej.Jedną z najbardziej podstawowych cech krajów słabo rozwiniętych jest wysoki udział rolnictwa w strukturze zatrudnienia.W większości tych krajów możliwym byłoby zmniejszenie zatrudnienia w rolnictwie, to jest zmian technologii i bez obniżki plonów.Sposoby gospodarowania są prymitywne, a narzędzia również nieodpowiednie.Import nowoczesnego sprzętu nie jest łatwy, ani też nie istnieje na taki import wysoki popyt.Bardzo słabo rozwinięte są również usługi.W krajach wysoko rozwiniętych zatrudnienie w usługach istotnie przewyższa zatrudnienie w produkcji.USA prezentują właśnie taki postindustrialny typ gospodarki, gdzie zatrudnienie w sferze usług dalece przewyższa łączne zatrudnienie w przemyśle i w rolnictwie.Około 70% zatrudnionych w USA pracuje w usługach.Przeszkody rozwoju krajów słabo rozwiniętych.Jedną z tych przeszkód jest przeludnienie.Ponieważ ludność jest źródłem najważniejszego czynnika produkcji, czyli pracy można by sądzić, że wzrost liczby ludności powinien w oczywisty sposób prowadzić do wzrostu PKB.Opinia taka wymaga jednakże przyjęcia założenia o dostępności dużych ilości zasobów naturalnych oraz kapitału.Przyrost ludności oznacza nie tylko przyrost zasobów pracy i produkcji, ale również przyrost ilości osób, które należy wyżywić.Im więcej ludzi tym mniej zasobów naturalnych i kapitałów w przeliczeniu na głowę mieszkańca.W 1798 roku T.Malthus opublikował pracę pt.„Prawo ludności”.Przyjął on w niej pesymistyczny punkt widzenia i sformułował pogląd, iż ludność świata przyrasta znacznie szybciej niż podaż żywności.Na podstawie dość niesystematycznie zebranych danych pochodzących również z kolonii Malthus obliczył, że liczba ludności podwaja się w postępie geometrycznym co 25 lat podczas gdy zasoby żywności wzrastają w postępie arytmetycznym.Swoją koncepcję Malthus oparł na 2 założeniach, które następnie uznane zostały za niesłuszne.Po pierwsze, iż postęp techniczny nie może powodować szybszego wzrostu zasobów żywności, niż wzrost liczby ludności i po drugie, że przyrost naturalny może być ograniczony tylko przez wzrost wskaźnika śmiertelności.Niemniej jednak w przewidywaniach Malthusa było i trochę prawdy.Wzrost liczby ludności Chin do 500 mln dokonał się w ciągu 4000 lat udokumentowanej historii tego kraju, dalszy wzrost do 1 mld.zajął już tylko nieco więcej niż 30 lat.Prawdą jest, że niezależnie od rozmiarów państwa, jego zasobów naturalnych oraz poziomu rozwoju duża liczba ludności i wysoki wskaźnik urodzeń mogą być również poważnymi problemami.Następną przeszkodą jest brak infrastruktury w krajach słabo rozwiniętych.Odpowiednio infrastruktura wpływa bowiem pobudzająco zarówno na rozwój ekonomiczny jak i społeczny.Ponieważ kraje słabo rozwinięte nie posiadają infrastruktury firmy przemysłowe zazwyczaj nie są skłonne do lokowania swoich zakładów produkcyjnych w tych krajach.Wynika to z faktu, że produkty na potrzeby konsumpcji masowej nie mogą być rozprowadzone i wykorzystane bez odpowiedniego zaplecza transportowego, łącznościowego, wykwalifikowanej siły roboczej, itp.Kolejna przeszkodą jest ograniczona oferta eksportowa.Kraje słabo rozwinięte eksportują głównie produkty rolne, nieprzetworzone paliwa, metale i inne surowce.Wiele z nich główną część dochodu czerpie z eksportu jednego produktu.Około 80% globalnych dochodów eksportowych Nigerii dostarcza ropa naftowa.Taka zależność od jednego produktu naraża dany kraj na poważne wahania gospodarcze.Przeszkodę stanowią również czynniki socjo-kulturowe.Kultura bowiem w zasadniczy sposób wpływa na zachowanie się jednostek oraz grup określając czas i sposób wykonywania różnych prac.Kiedy stosowanie maszyn i sprzętu technicznego wytworzy kulturę techniczną, nową w stosunku do tej związanej z gospodarką rolną wówczas ta nowa struktura przyspieszy przejście do gospodarki rozwiniętej.Identyfikacja z określoną kulturą powoduje, iż grupy ludzi opowiadają się swym działaniem za lub przeciwko nowym ideom i sposobom życia.W rozwoju gospodarczym krajów słabo rozwiniętych bardzo ważna jest pomoc zagraniczna.Pomoc zagraniczna jest to transfer dochodu z krajów bogatych do biednych w celu pobudzenia ich rozwoju gospodarczego.Transfer taki dokonywać się może na zasadzie pełnej darowizny lub na zasadzie pożyczek o zmniejszonych stopach procentowych i wydłużonych niż zazwyczaj terminach spłat.Pomoc zagraniczna może przybierać różnorodną postać fizyczną od pomocy technicznej po dostawy żywności
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Tematy
IndexPolityka%2Bgospodarcza%2B%2B%252838%2Bpyta%25C5%2584%2Bi%2Bodpowiedzi%2529%25281%2529
Encyklopedia spraw międzynarodowych i ONZ (tom III) Edmund Mańczyk
Lewis Clive Staples Trylogia Międzyplanetarna 03 Ta straszliwa siła
jacek+sawaszkiewicz+miedzy+innymi+makabraz
Między teraz a wiecznociš Marie Lucas
Orlicki Józef Szkice z dziejów stosunków polsko żydowskich 1918 1949
Jezyk C Nowoczesne programowanie Wydanie II
William Inboden Religion and American Foreign Policy, 1945 1960, The Soul of Containment (2008)
Eric Burns The Spirits of America, A Social History of Alcohol (2004)
Victor Appleton Tom Swift And His War Tank