[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Naprzykład:osoba A: Oglądałam wczoraj "Isaurę'.Z
wietny serial, uwielbiam to oglą�dać.osoba B: Ty naprawdę to oglądasz, te bzdury? Przecież to jest banalna,z
le zagrana historyjka!osoba A: Ile oglądałaś odcinków?osoba B: Widziałam pierwszy i to mi wystarczyło.osoba A: Jak tak można! Jak możesz się w ogóle wypowiadać? Skoro nie wi�działaś wszystkich odcinków, nie powinnaś w ogóle zabierać głosu w tejsprawie.Czy wszystkie twoje sądy są tak powierzchowne?Co prawda argumenty osoby A - jak i w poprzedniej scence - nie wiążąsię z filmem, jednak dobrze służą udowodnieniu, że to osoba B jest nie wporządku.Osoba A odwraca sytuację - żeby uniknąć własnego zawstydzenia,sama zawstydza osobę B, prowokując ją do obrony.Mówiąc inaczej - zagro�żona na swoim terytorium - stara się przenieść spór na terytorium osobyB.Jest to oczywiście strategia walki, a nie wymiany.Asertywne podejście do odmiennych poglądów wynika z założenia, że skorokażdy człowiek ma prawo być sobą, każdy ma prawo do subiektywnego punktuwidzenia i własnej opinii.Rozważania te nie dotyczą szczególnej sytuacji, gdy wymiana opinii od�bywa się pod presją konieczności podjęcia wspólnej decyzji w jakiejśsprawie.Takich sytuacji jest jednak w życiu mniej, niż się ludziom wy�daje.Jeżeli mąż chce iść do kina, a żona do teatru, mają wiele różnych moż�liwości rozwiązania tej sytuacji.Mogą iść najpierw do kina, a potem do teatru lub odwrotnie, mogą pójśćosobno - każde tam gdzie chce.Rozwiązanie polegające na wyborze tylko kina albo tylko teatru - wyma�gające ze strony żony lub męża całkowitej rezygnacji ze swoich preferen�cji i podporządkowania się drugiej osobie - jest tylko jednym z rozwią�zań.Jeśli do niego dochodzi, jest to efekt wyboru określonej postawy inter�personalnej - uległości lub dominacji.Asertywność stanowi realizację ideałów demokracji w osobistym planie.Wielość opinii i ich wymiana są wartością samą w sobie.Opinia publicznaw danej sprawie oznacza wielość podejść o różnym, często zmiennym stop�niu popularności.Wypowiadanie własnego, subiektywnego poglądu jestdziałaniem wartościowym, wzbogacającym innych, niezależnie od tego czyczłowiek dołącza do większości, czy reprezentuje mało popularne lubskrajne poglądy.Buduje bowiem ważny byt społeczny - opinię publiczną.Z dwóch osób o odmiennych poglądach - obie mają rację, gdyż każda marację własną.Dlatego napotykając na rozbieżność, nie muszę jej aniukrywać, ani staczać walki.Mogę po prostu wymienić się odmiennymi po�glądami.Gdy tak rozumująca osoba napotka kogoś o odmiennej opinii, nie zareagu�je niepokojem lub złością ale ciekawością, a nawet radością, gdyż światwyda jej się bogatszy, skoro na tę samą kwestię można popatrzeć w różnysposób.Dalej: osoba ta zechce pewnie dowiedzieć się czegoś więcej o opinii pa�rtnera, aby lepiej zrozumieć jego punkt widzenia.Może być gotowa samapowiedzieć mu coś więcej na temat swojej opinii, by znalez
ć - na przy�kład - kolejne elementy, różniące ich stanowiska.Dzięki takim zabiegomwymiana ich opinii będzie precyzyjniejsza i osoby te bliżej poznają sięnawzajem jako interesujące i całkiem odrębne jednostki.Przeprowadzona w tym duchu rozmowa na temat "Isaury" mogłaby brzmiećnastępująco:osoba A: Oglądałam wczoraj "Isaurę".Doskonały serial, naprawdę bardzolubię go oglądać.osoba B: Oglądasz to? Ja od razu wyłączam telewizor, tak mnie drażnią tebzdury.osoba A: To bardzo ciekawe, widzę że mamy całkowicie odmienne podejściedo tego serialu.Opowiedz koniecznie dlaczego on cię drażni, a ja ciopowiem co mi się podoba.osoba B: Drażni mnie to, że wszystko jest tam czarno - białe, dobre izłe charaktery.Banalne tematy - miłość i podłość, a do tego jeszczeniewolnictwo!osoba A: Widzisz, właśnie to mnie przyciąga! Ja lubię gdy postaci w fil�mie zarysowane są zdecydowanie.No i ten temat - miłość i zło - to dlamnie najbardziej interesujący, najprawdziwszy ludzki temat.A jak ci siępodoba gra aktorów? Może i tu znajdziemy ciekawe różnice między nami?osoba B: No, ciekawe.Mnie się oczywiście nie podoba.Szczególnie głównabohaterka, ta Isaura, gra z przesadą i ma po prostu zeza.A jak ty jąwidzisz?W tym przykładzie osoby A i B zaangażowały się wzajemnie w nieoceniają�ce badanie swoich poglądów.Często jednak, mając najbardziej nawet asertywne zamiary, natykamy sięna osoby, które dostrzegając rozbieżność opinii, starają się skłonić nasdo zmiany naszej na bardziej podobną do ich własnej.Oto kilka wskazówek, pomagających zaprezentować swoje przekonania iutrzymać się przy nich w takiej sytuacji.Ujawnij rozbieżność opinii, akcentując postawę akceptacji tego faktu.Oznacza to, że zamiast mówić:-Pan nie ma racji.To bzdura, co pan uważa.możesz powiedzieć na przykład:-Widzę, że mamy zupełnie odmienne zdania w tejsprawie.Zdaniem tym zarysowujesz pluralistyczną płaszczyznę wymiany poglądów.Temu celowi dobrze też służy powtórzenie własnymi słowami poglądów swo�ich i partnera, z zaakcentowaniem rozbieżności:-Rozumiem, że temat poruszany w filmie "Isaura" uważa pan za banalny iże film ten nudzi pana.Z kolei dla mnie "Isaura" jest niezwykle intere�sująca, a temat filmu uważam za ciekawy i bardzo ważny.Rozumiem, że ma�my zupełnie inne podejście do tego filmu.Przez ujawnienie rozbieżności, możesz nie dopuścić do gry nastawionejna ukrycie tego faktu, a poprzez zademonstrowanie akceptacji, komuniku�jesz partnerowi, że mimo rozbieżności opinii i ty i on jesteście w po�rządku, zatem nie ma powodów, by udowadniać to sobie.Prezentuj, a nie argumentuj.Wymieniając opinie, nie staraj się konie�cznie przekonać partnera do swojego zdania - on też ma prawo mieć włas�ne.Zamiast prowadzić "propagandę" swojego podejścia, po prostu przed�staw je tak, aby druga osoba mogła je zrozumieć.Zamiast udowadniać, odwołuj się do siebie.(Przypominam: nie mówimy tuo badaniu prawdy i analizie faktów ale o osobistych przekonaniach i opi�niach.) Zawsze możesz trafić na kogoś inteligentniejszego lub zręczniejprowadzącego rozmowę.Nie uda ci się udowodnić mu swoich racji, mimotwojego głębokiego przekonania do nich, gdyż na argument zawsze możnaodpowiedzieć argumentem.Na przykład:osoba A: Bardzo podobała mi się aktorka grająca Isaurę, jej gra i uroda.osoba B: To niemożliwe, przecież ona zezuje.Powinni znalez
ć do tej rolikogoś chociażby bez defektów urody, nie sądzisz?osoba A: Myślę, że przy jej wspaniałym sposobie gry nawet lekkie zezowa�nie nie przeszkadza.osoba B: Z pewnością możnaby znalez
ć osobę, która byłaby i dobrą aktorkąi nie miała zeza.Czy nie myślisz, że rozsądniej jest wybierać lepszerozwiązania zamiast gorszych?osoba A: Na pewno, ale czy zwróciłaś uwagę na jej piękne czarne włosy?osoba B: Daj spokój, w Brazylii wszyscy mają takie włosy.Nie rozumiem,czemu wybrali takie brzydactwo.osoba A: Ale musisz przyznać przynajmniej jedno - ona się pięknie rusza.osoba B: To powinna tańczyć, a nie grać w filmie.Czy naprawdę ona cisię podoba?osoba B: Nie mogę w to uwierzyć.Osoba B starała się udowodnić, że nie ma powodów, aby osobie A podobałasię aktorka, grająca Isaurę.Argumentów przeciwko tej kobiecie można by zgromadzić z pewnością zna�cznie więcej, podobnie jak argumentów przemawiających na jej korzyść [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Tematy