[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Naprawdę ją pokochałam.Potrafiłam siedzieć przy niej i robićwszystko, czego potrzebowała.Towarzyszyłam mamie, okazując miłość, przez trzy ostatniedni jej życia.Jestem szczęśliwa, że mogłam ją kochać, gdy była jeszcze wśród nas.M�J NAMI
TNY ROMANSPragnęłam namiętnych spotkań z kochankiem, chciałam, aby mnie dotykał, aby rozpalał wemnie płomień, którego nie doświadczałam, gdy byłam z mężem.Pragnęłam, aby romanswniósł do mojego życia atmosferę przygody wypływającą z łamania norm społecznych.Chciałam, aby mój kochanek postrzegał mnie jako śmiałą, atrakcyjną seksualnie, piękną,młodą (mam trzydzieści kilka lat), inteligentną, elokwentną i pożądaną pod każdymwzględem.Starałam się być doskonała, zaspokajać jego potrzeby (głównie seksualne), zawszebyć gotowa na jego przyjęcie i poradzić sobie w każdej sytuacji bez popadania w nadmiernąuczuciowość.Męża otoczyłam parawanem kłamstw, aby nie dowiedział się, że go zdradzam.Udawanie, że spełniam każdą zachciankę kochanka, było sposobem, w jaki radziłam sobie zpoczuciem odrzucenia.Wiedziałam, że bycie dokładnie taką, jakiej pragnął, jest jednymsposobem zdobycia jego serca.Okazało się, że moje postępowanie miało efekt podobny domagnetycznego odpychania.Nie zdobyłam jego serca, lecz odsunęłam go od siebie.230BYRON KATIE I MICHAEL KATZCzułam się wówczas tak, jakbym nie była sobą.Zdrada stanowiła formę wyrażenia brakuzaufania do siebie i wewnętrznego poczucia bezpieczeństwa.Zdradziłam również samą siebie,mając bardzo niskie poczucie własnej wartości.Cały czas czułam się winna.Ustawiczniełamałam granice, a póz
niej karciłam się za to.Nie żyłam bieżącą chwilą.Zawsze chciałam,aby coś było inaczej.Pragnęłam, aby mąż był bardziej namiętny i seksowny, tak jak mójkochanek, a ten ostatni, bardziej zrównoważony i spolegliwy, jak mąż.Kiedy odkryłam, jak rozpaczliwie zabiegam o miłość i akceptację, moje życie radykalnie sięzmieniło.Nagle odkryłam w sobie więcej miłości, niż mogłam ogarnąć.Kiedy mój kochanekzerwał romans, zrozumiałam, że w ostatecznym sensie mogę należeć wyłącznie do siebie.Odkrycie to doprowadziło do poprawy wszystkich moich relacji.Egocentryczna postawa męża powodowała, że często odnosiłam się do niego z niechęcią.Dzisiaj, gdy przyjdzie mi do głowy podobna myśl, kwestionuję ją.Osądzam go bezprzyjmowania roli własnego cenzora, tak jak czyni to zagniewane dziecko, a następnieanalizuję i odwracam każdą ze swoich myśli.Lubię pozwalać mu na to, aby był taki, jaki jest,nie pragnąc jednocześnie, aby się zmienił.Dzisiaj potrafię mu odmówić i nie czuć się z
le ztego powodu.Wiem, że miłość pochodzi z mojego wnętrza.Uważam każdą chwilę za cenną, a gniewne lubzranione uczucia uczą mnie lepszego poznania siebie.Na przykład kiedyś sądziłam, że potrze-buję, aby mąż mniej podróżował.Dzisiaj jestem szczęśliwa niezależnie od tego, czy jest wdomu, czy go nie ma.To, co robi, to jego sprawa.Jego postępowanie bardzo rzadko wpływana moje szczęście.Odczuwam trwały spokój, nawet gdy ktoś mnie obrazi, oskarży lub obrzuci wyzwiskami(jestem matką nastolatków).Potrafię zachować spokój i okazywać miłość tak długo, jak długokwestionuję własne stresujące myśli.KA
AMSTWA O MAA
OZ
CI 2.POSPRZ
TAM ALBO NIE, CO ZA R�%7łNICAMój mąż nie lubi porządków.Kiedy miałam go dość, myślałam, że czas zakończyć tomałżeństwo i znalez
ć kogoś, kto będzie mnie szanował i wspierał.Dzisiaj jestem bardziejoddana naszemu małżeństwu.Sprzątniemy dom lub nie, co za różnica.Przecież i tak nigdy niebędzie doskonały Kiedyś nie był doskonały i cały czas się kłóciliśmy.Dziś nie jest doskonały,a mimo to doświadczam wewnętrznego spokoju [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Tematy