[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Co to jest ten niebieski półmisek?- Dwa jajka sadzone, smażony bekon, frytki, herbatniki i kawa bez ograniczeń.- Codysięgnął po papierosa, po czym położył nogi na krześle stojącym obok krzesła Nathana.- Dzwoniłeś do niej?Nie było sensu udawać, że nie chce o tym mówić.Gdyby rzeczywiście tak było, mógłprzecież bez trudu znalez
ć jakąś wymówkę, żeby zostać na budowie.Przyszedł do baru tylkodlatego, że liczył na szczerość przyjaciela, bez względu na to, czy prawda będzie miła, czynie.- Nie, nie dzwoniłem.- Pokłóciliście się?- Trudno to nazwać kłótnią.- Nathan przypomniał sobie porcelanowe skorupy napodłodze.- A może to była kłótnia? Sam nie wiem.- Zakocham często się kłócą.Nathan znowu się uśmiechnął.- Ona pewnie też by tak powiedziała.- To rozsądna kobieta.- Cody nalał sobie drugi kubek kawy.Zauważył przy tym, żeNathan jeszcze nie tknął swojej.- Nie wiem, o co wam poszło, ale sądząc po twojej minie, toona wygrała.- Mylisz się.%7ładne z nas nie wygrało.Cody milczał przez chwilę, stukając łyżeczką w stół w rytm piosenki z grającej szafy.- Mój stary posyłał matce kwiaty, kiedy się poprztykali - powiedział w końcu.- Tozawsze skutkowało.- To nie takie proste.Cody poczekał, aż postawią przed nimi dwa olbrzymie talerze, puścił oko do kelnerki irzucił się najedzenie.- Nathan - zaczął z pełnymi ustami - wiem, że jesteś człowiekiem skrytym.Szanujętwoją prywatność.Przez ten czas, kiedy z tobą pracuję, dużo się od ciebie nauczyłem,zwłaszcza jeżeli chodzi o organizację, kontrolę i profesjonalizm.Wydaje mi się, że staliśmysię dla siebie kimś więcej niż tylko współpracownikami.Masz jakiś kłopot z kobietą, wal,bracie.Kto cię lepiej zrozumie niż drugi mężczyzna? Co, oczywiście, nie znaczy, że znam sięna kobietach lepiej niż ty.Przed zakurzoną witryną baru zatrzymała się z piskiem mała furgonetka.- Jackie chciała jakiejś wiążącej decyzji, a ja nie mogłem jej tego dać.- Nie mogłeś? - Cody posmarował herbatnik miodem.- A może raczej nie chciałeś?- Nie w tym przypadku.Z pewnych przyczyn, o których wolałbym nie mówić, niemogłem obiecać jej małżeństwa i rodziny.A ona tego pragnie.Tego potrzebuje.Chciała,żebym jej to przyrzekł, a ja nie składam obietnic bez pokrycia.- No cóż, to twoja decyzja.- Cody nabił na widelec soczysty plaster bekonu.- Wydajemi się, że nie jesteś szczęśliwy.Jeżeli jej nie kochasz.- Nie powiedziałem, że jej nie kocham.- Nie powiedziałeś? Musiałem cię z
le zrozumieć.- Posłuchaj, Cody, małżeństwo jest czymś bardzo ryzykownym nawet wtedy, gdydwoje ludzi myśli tak samo, ma takie same poglądy i zwyczaje.Natomiast gdy różnią się oniod siebie tak bardzo jak Jackie i ja, coś takiego w ogóle nie wchodzi w rachubę.Ona chcemieć dom i dzieci i nie przerażaj ej związane z tym zamieszanie.Ja tygodniami bywam wpodróży, a kiedy wracam do domu, chcę - urwał, bo sam już nie wiedział, czego chce.Aprzecież dawniej doskonale to wiedział.- Tak, to rzeczywiście poważny problem.- Cody pokiwał głową.- Ciąganie za sobąkochającej kobiety, zmuszanie jej, żeby dzieliła z tobą te anonimowe pokoje w hotelach isamotne posiłki, to byłaby wielka niewygoda.Trzymanie jej w domu, żeby czekała na twójpowrót, to byłaby wręcz męka.Nathan oderwał wzrok od okna i spojrzał z wyrzutem na przyjaciela.- To byłoby w stosunku do niej nie fair.- Pewnie masz rację.Lepiej być samotnym i nieszczęśliwym, niż zaryzykowaćszczęście we dwoje.Jajka ci stygną, szefie.- Szanse na udane małżeństwo są pół na pół.- Tak, statystyki to parszywa rzecz.Człowiek się zastanawia, po co ludzie w ogóleryzykują.- Ty jakoś nie zaryzykowałeś.- Tylko dlatego, że nie znalazłem odpowiednio wrednej baby.- Cody z uśmiechemzmiótł z talerza resztki bekonu i jajka.- Chyba zajrzę do Jackie w przyszłym tygodniu -rzucił, a widząc nagle pobladłą twarz Nathana, dodał: - Posłuchaj, stary, jeżeli kobieta wnosiświatło w życie mężczyzny, a on ucieka do cienia, powinien wiedzieć, co ryzykuje.Czynaprawdę chcesz, żeby ktoś inny z tego skorzystał?- Posuwasz się za daleko, Cody!- Nie.To ty posunąłeś się za daleko.- Cody wychylił się do przodu.Na jego twarzyodmalowała się powaga.- Coś ci powiem, Nathan.Jesteś świetnym facetem i genialnymarchitektem.Nie kłamiesz i nie idziesz na skróty.Walczysz o swoich ludzi i o swoje zasady.Nie jesteś na tyle tępy, żeby nie iść na kompromis, kiedy zajdzie taka potrzeba.Bez niej nadalbędziesz takim samym człowiekiem, ale z nią możesz stać się kimś o całe niebo lepszym.Onabardzo dużo dla ciebie zrobiła.- Wiem.- Nathan odsunął na bok nietknięty talerz [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Tematy