[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. x
i montros al ili, kie oni eli-ras.62AVINJOeLIBROx
ajnis tiel.Unu el la sinjoroj, je mejlo odoranta demosko, flustris ion en la orelon de la knabino; sed �i kunrido draste respondis al li:  Kunmetu nur, sinjoro, kun-metu, ni ne a�etos! Poste �i kuris en la anta��ambronkaj kun gaja viza�o �i metis la manon en la kaloplenanmanon de altkreska junulo, lasante sin �irka�preni kajkonduki al danco, ne reagante al vokado:  Kristinka,venu enver�i! Tiu estas al �i pli kara ol la kastelo kun �iuj sinjorojkaj trezoroj, ridetis avinjo, deziris al la patrino bonannokton kaj pa�is kun la infanoj hejmen.63AVINJOeLIBRO�V�nufoje en dek kvar tagoj a� tri semajnoj, kiamU�uste estis bela tago, avinjo diris:  Hodia� ni irosal la gearbaristoj, por �pini tie. La infanoj �ojis de ma-teno �is tiu momento, kiam avinjo, prenante la spinde-lon, ekmar�is.Post la kluzo la vojo kondukis sub krutadeklivo al ponto, kaj post la ponto oni povis iri tra poplaaleo seninterrompe �is Riesenburko.Sed avinjo elektisla vojon sub la deklivoj la�longe de la rivero �is la seg-64AVINJOeLIBROejo.Super la segejo estis kalva monto, sur kiu kreskis altaverbasko, por kiu Barunka volonte grimpis kaj alportis�in al avinjo.Post la segejo la valo pli kaj pli malvasti�iskaj la rivero en pli mallar�a bedo pli vigle fluis supergrandaj �tonoj, kiuj ku�is en �ia vojo.La montoj estiskovritaj de abioj kaj piceoj, kiuj per sia ombro malheli-gis preska� la tutan lar�on de la valo.Tra tiu valo iris lainfanoj kun avinjo, �is ili alvenis sub la ruinojn de la ka-stelo de Riesenburk, kiuj, muskokovritaj, eli�is el la mal-hela arba�o.Iom apud la kastelo, super malnova kelaro, tra kiula�dire oni povis mar�i tri mejlojn da vojo sub la tero,sed en kiun neniu povis eniri pro malsekeco kaj malbo-na aero, estis konstruita altano kun tri altaj ogivaj fenes-troj.Kiam la kastelsinjoroj estis �asantaj, ili havis tie laduan matenman�on.Al tiu altano direkti�is la infanoj,suprengrimpante sur la kruta deklivo kiel �amoj.Lakompatinda avinjo apena� algrimpis tien, dekstre, mal-dekstre alkro�i�ante al arboj. A�, vi elektis por mi vo-jon, mi estas apena� kapabla spiri, �i diris, estante finesupre.Sed la infanoj prenis avinjon je la manoj, kondukis �inen la altanon, kie estis agrabla malvarmo kaj bela elri-gardo, kaj ili sidigis �in sur se�on.Je la dekstra flanko dela altano la infanoj vidis la ruinojn de la kastelo; sub lakastelo etendi�is duonronde la valo, kiun fermis �e mal-65AVINJOeLIBROsupra kaj supra partoj montoj, kovritaj de abioj.Sur unuel tiuj �i montoj staris malgranda pre�ejo.Nur la mur-murado de la akvo kaj la kantado de birdoj vivigis la si-lenton �irka�e regantan.Jan rememoris pri forta Ctibor, �afgardisto de la Rie-senburka sinjoro.Tie malsupre sur la herbejo estis, kiela sinjoro surprizis lin, kiam li portis sur la �ultroj tutan,e� kun radikoj el�iritan abion, kiun li estis �telinta en lasinjora arbaro.Kiam lin la sinjoro demandis, kie li �inprenis, li sincere konfesis sian kulpon.La sinjoro pardo-nis tion al li, kaj li mem e� invitis lin en la kastelon, al-donante, ke li kunprenu sakon, ke li donos al li tiom danutra�o, kiom li povos porti.Ctibor estis malmodesta,prenis de sia edzino na�ulnan kusensakon kaj iris en lakastelon, kie oni plenigis �in per pizoj kaj �inkoj.Pro liaforto kaj sincereco ekamis lin la kavaliro, kaj kiam estisen Praha de la re�o anoncita granda turniro, li kunpre-nis lin.Ctibor per sia forto venkis unu germanan kava-liron, kiun neniu sukcesis venki, kaj la re�o faris lin an-ka� kavaliro.Al la infanoj tre pla�is tiu rakonto, kaj de tiu tempo,kiam la maljuna �afgardisto rakontis �in al ili, la kaste-lo kaj la herbejoj havis pli grandan intereson por ili. Kaj kiel estas nomata tio, kie estas tiu pre�ejo, avin-jo? demandis Vil�m.66AVINJOeLIBRO Tio estas Bou��n.Se Dio donos al ni sanon, foje nianka� iros tien, kiam estos tie pre�ejfesto, diris avinjo. Kaj kio okazis tie, avinjo? demandis Ad�lka kiu a�-skultus avinjon de mateno �is vespero. Miraklo tie okazis.�u vi ne scias plu, kiel Vor�a fojerakontis tion? Ni scias plu nenion.Vi rakontu tion al ni, ni petas vinhumile, petegis la infanoj, kaj avinjo ne lasis sin longepeti. Do, sidi�u sur la benkon kaj ne klini�u el la fenestro,por ke vi ne falu malsupren kaj ne rompu la nukon, ad-monis avinjo kaj komencis sian rakontadon. Trans tiu �i monto kaj tiuj arbaroj estas la vila�ojTury�, Litobo�, Slatina, Me�on kaj Bou��n.�iuj tiujapartenis anta� longaj tempoj al kavaliro, kiu nomi�isTurynsk� kaj li lo�is en Tury� en sia kastelo.Tiu sinjorohavis edzinon kaj unu solan filinon, belan knabinon, sedbeda�rinde �i estis surda kaj muta; kaj tio ka�zis al la ge-patroj grandan mal�ojon.Foje la knabino promenis tra la kastelo, kaj jen �i ek-pensis, ke �i iros en la farmdomon de Bou�in, por rigar-di, kion faras la �afidetoj kaj kiel ili kreskis de tiu tempo,kiam �i ilin la lastan fojon estis vidinta.Mi devas diri alvi, ke tiam ankora� tiu pre�ejo ne ekzistis, nek la vila�o,nur la farmdomo, en kiu lo�is la servistaro de la sinjorode Tury� kaj kie oni tenis liajn brutarojn, estis �i tie.�ir-67AVINJOeLIBROka�e estis nenio alia ol arbaro kaj en la arbaro multajsova�aj bestoj.La filino de Tury� estis jam kelkfoje en la farmdomo,sed tiam �i veturis kun la patro, �i, stulta, pensis, ke kiam�i kuros tien, ke �i anka� tuj tie estos.Do, �i iris, iris, kien�in gvidis la okuloj, �i pensis: vojo kiel vojo  �i estisankora� juna kaj senrezona, same kiel vi.Sed kiam �ijam longe mar�is kaj ankora� ne vidis la blankan farm-domon, �i ektimis; nur nun �i pensis, kion diros la patrokaj la patrino pri tio, ke �i forkuris el la kastelo; �i ko-mencis timi kaj iris returnen.Sed se oni timas, oni faci-le konfuzi�as, precipe tia infano.La knabino devoji�iskaj venis nek hejmen, nek en la farmdomon  �i trovi�isen densa arbaro, kie estis nek postsignoj nek lumo.Nurnun �i sciis, ke �i erarvagis.Vi povas imagi, en kia situacio �i estis.Por vi �i neestus tiel malbona: vi havas vid- kaj a�dsentojn, tion laknabino ne havis.Konfuzite �i kuris tien kaj reen, kaj tiel�i pli konfuzis sin [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Tematy