[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Zmiany w jego postawie zachodziły bardzo powoli.W pewnym okresie swego życia Freud zamierzał, jak pisze, całkowicie poświęcić siębadaniom fizjologicznym, w której to dziedzinie zdołał odnieść już znaczne sukcesy.Powiadaon, że porzucił tę drogę wyłącznie z powodów finansowych.Ale zarówno jego charakter, jakdzieje życia wskazują, że względy finansowe nie mogły tu być jedynym powodem; wydajesię, że stanowiły tylko dogodna racjonalizacje, jak to często bywa wtedy, gdy ktoś utrzymuje,iż czyni coś jedynie dla pieniędzy.Pisał on także o tym, jak to jego odkrycie dotycząceważnych dla medycyny właściwości kokainy nie zostało uznane.Sam jednak pozbawił sięzasługi tego doniosłego odkrycia, opuszczając Wiedeń w decydującym momencie swoichbadań, aby odwiedzić narzeczona, której przy innych okazjach nie odwiedzał i nie stanowiłoto wówczas dla niego problemu.Postępki jego wskazują, jak się wydaje, iż nieświadomiepragnął porzucić tę drogę naukowa.Freud był człowiekiem o osobowości bardzo złożonej, własne konflikty wewnętrznepobudziły go do autoanalizy - procesu, podczas którego zrodziły się jego odkryciapsychoanalityczne.Właśnie ta autoanaliza stanowiła wielka przemianę Freuda.Idee jegoulegały w tym procesie daleko idącej ewolucji, dlatego też w jego pracach pojawiają się wrożnych okresach rożne ujęcia tego samego problemu.Ale liczne deklaracje Freuda, że wmetodach swoich wzoruje się na naukach przyrodniczych - deklaracje, o którychprawdziwości na pewno był w tych momentach głęboko przekonany - można ujrzeć w innymświetle, jeśli się zważy jego humanizm i stosowanie przezeń idiograficznych zasad wobeczjawisk, do których zrozumienia dążył sam i których zrozumienie nam chciał umożliwić.Wiele napisano o ważnej roli, jaka w autoanalizie Freuda odegrał jego bliskiprzyjaciel, Wilhelm Fliess.Fliess, laryngolog, był podobnie jak Freud głębokoprzeświadczony o wielkiej doniosłości czynników seksualnych w życiu człowieka.Uważał,że wszystkimi procesami biologicznymi, w tym także narodzinami, choroba i śmiercią, rządziokreślona periodyczność.Aby tego dowieść, zastosował do badań nad procesamibiologicznymi najbardziej abstrakcyjna z wszystkich nauk - matematykę i oparł swój sposóbrozumienia wszelkich zjawisk fizjologicznych na spekulacjach matematycznych.Freudpróbował podążać za sposobem myślenia właściwym przyjacielowi, ale nigdy nie udało musię to w pełni.W okresie, gdy poddał się autoanalizie, jeszcze bardziej oddalił się od naukścisłych.W jednym z listów do Fliessa napisał: Gdy z dwu ludzi jeden potrafi powiedzieć, coto jest życie, a drugi (prawie), co to jest dusza, naprawdę powinni często spotykać się irozmawiać.W słowach tych zawarł rozróżnienie między tym, czym sam się zajmował -badaniami nad dusza, a pracami Fliessa, przynależnymi do nauk przyrodniczych.W miarę rozwijania się procesu autoanalizy, Freud coraz bardziej oddalał się od naukprzyrodniczych i od Fliessa; w końcu całkowicie z nim zerwał.Nikt nie zastąpił Fliessa wżyciu Freuda jako powiernik i najbliższy przyjaciel, ale wkrótce po zerwaniu z FliessemFreud nawiązał stała i częsta korespondencje z Jungiem.Podobnie jak Fliess, Jung byłlekarzem, ale nadto psychoanalitykiem, a jak tego dowodzą jego późniejsze prace,fascynowały go mity i prehistoria.Wszystko to zaprzątało również mocno umyśl Freuda, achoć jego postawa i poglądy w sprawach religijnych były bardzo odmienne, obaj zajmowalisię religia z punktu widzenia psychologicznego.Zwrócenie się Freuda od Fliessa ku Jungowimożna uznać za krok prowadzący w jego rozwoju wewnętrznym od biologii ku badaniuduszy.Inny przykład tej ewolucji w poglądach Freuda, przeświadczonego początkowo, żepsychoanaliza należeć będzie do nauk ścisłych, w których panuje zasada powtarzalności i przewidywalności zjawisk, to przemiany w sposobie ujmowania przezeń symboliki Marzensennych.W 1913 roku w pracy Das Interesse an der Psychoanalyse pisał, że psychoanalitykmoże w pewnej mierze dociec, jakie treści wyraża sen, niezależnie od skojarzeń osobyśniącej [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Tematy