[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Rozejrzał się, ale nikogo nie zobaczył.Może to znowu jego wyobraznia?Jakiś silnik zaczął szumieć, nad głową Stottera ruszył wentylator.Stotterwypuścił powietrze i otarł czoło.Oczywiście, to tylko sprzęt włącza się iwyłącza.Mimo wszystko musi się pośpieszyć.Nie wolno kusić losu.240 W pierwszym zbiorniku pływały duże liście.Mnóstwo ułożonych wwarstwy liści.Wspaniałe, nadzwyczaj duże liście z czerwonymi żyłkami.Płyn w zbiorniku zachowywał ich świeżość.Stotter pstryknął kilka foteki przeniósł się do następnego zbiornika.Patrzył na niego parę minut.Pięć bardzo różnych obiektów, różnychkształtów, wielkości i konsystencji.Wyglądały na organiczne, ale byłyniemal przejrzyste, niebieska poświata prześwietlała je miejscami ipodkreślała coś, co przypominało sieć żył i naczyń krwionośnych.Znówprzykucnął, żeby obejrzeć je od dołu i wtedy rozpoznał znajdujący sięnaprzeciw niego obiekt.Zaszokowany odskoczył gwałtownie.Nogi siępod nim ugięły.Upuścił aparat, który przejechał po podłodze.Gdzieś w budynku włączył się kolejny silnik, mimo to Stotter niezdejmował wzroku z przedmiotu.Nie od razu go zidentyfikował.Ale nawet patrząc pod tym kątem - gdytak siedział na zimnej, wyłożonej płytkami podłodze - Stotter był pewien,że widzi ludzkie oko.Dzwignął się na kolana, wciąż patrząc na zbiornik i obserwującpływające w nim obiekty.Teraz mógł już postawić hipotezę, więc starałsię skupić, starał się przypomnieć sobie wszystkie części ciała, którychbrakowało okaleczonym krowom i bykom, gdy właścicieleje znajdowali.Ponieważ Stotter był niemal pewien, że właśnie trafił naniektóre z tych brakujących części.Wciąż nie spuszczał wzroku ze zbiornika, sięgając po aparat, który nieupadł zbyt daleko.Na jego rękę spadł ciężki but i Stotter usłyszał trzaskkości własnych palców.Krzyk bólu przerwał drugi but, który go kopnął241 pod brodę, aż głowa mu odskoczyła.242 ROZDZIAA PIDZIESITY TRZECINebraska- Szeryf Skylar nie wspominał, że slużyl z pani mężem - rzekła Maggie,zauważając drugie zdjęcie tych samych trzech mężczyzn, tyle że tymrazem byli w maskujących strojach do polowania.Pozowali obok jeleniapowieszonego na drzewie.Skylar i drugi mężczyzna mieli strzelby.MikeGriffin znów stał pośrodku i demonstrował jeden z największych noży dopolowania, jakie Maggie widziała.- O tak, służyli razem.- Pani Griffin podeszła bliżej i palcemwskazującym przejechała po ramce pierwszego zdjęcia.Potem jej palec przesunął się wzdłuż trzeciego mężczyzny, tego, któregoMaggie nie rozpoznała.Ten czuły gest wydawał się dziwny, Maggie poraz pierwszy widziała na twarzy Cynthii Griffin prawdziwe emocje.Podniosła wzrok na Maggie.Nie była zażenowana ani skruszona.- Mike, Frank i mój pierwszy mąż, Evan, brali udział w operacji PustynnaBurza - wyjaśniła.- To zdjęciezostało zrobione tuż przed ich powrotem.Niestety Evan nie wrócił z nimido domu.- Przykro mi.- Evan i Griffin byli inżynierami.Gwardia Narodowa miała tylkowspierać żołnierzy.Tak mówił Evan, kiedy się zaciągnął.- Mamo?Cynthia Griffin prawie podskoczyła i to była jej ostatnia niekontrolowana243 reakcja, jaką Maggie widziała tego dnia.- Och, Mandy.Agentka 0'Dell chce z tobą znowu porozmawiać.- Jeśli chodzi o Courtney i Nikki, nic nie wiem.- Nie przyszłam w ich sprawie.Dziewczynie mimo starań nie udało się skryć ulgi.Odgarnęła włosy,które, choć świeżo umyte i uczesane, wciąż wpadały jej do oczu.Skórawyglądała na zdrowszą, oczy nie były przekrwione, a zrenicepowiększone.Maggie czekała, patrząc, jak pani Griffin instruuje córkę, gdzie ma usiąśći przypomina, że to jej ulubiona kawa, stawiając przed nią filiżankę.- Od rana nic nie jadłaś - powiedziała z troską, podsuwając córce jedno zezgrabnych ciasteczek.- O Johnnym też nie chcę mówić - stwierdziła Amanda, tym razemzwracając się do swojej matki.- Posłuchaj - rzekła Maggie, podchodząc do stolika ze szklanym blatem isiadając naprzeciw Amandy.- Obiecuję, że żadne z moich pytań niebędzie dotyczyło Johnny'ego, Courtney ani Nikki.Nie zapytam nawet oczwartkowy wieczór.Amanda spojrzała spod kosmyka włosów i tym razem zaczesała go zaucho.- Okej - zgodziła się.- Co pani chce wiedzieć?- Opowiedz mi o Taylor Cole.- Maggie zobaczyła zaskoczenie na twarzyAmandy.- Była twoją przyjaciółką, prawda?Maggie wciąż patrzyła na Amandę, lecz kątem oka widziała też paniąGriffin, która przycupnęła na oparciu fotela w stylu królowej Anny.244 - Taa, chyba tak.- Dziewczyna udawała, że nie jest zdziwiona.- Byłaś z nią wtedy, kiedy skoczyła z mostu?- Nie tylko ja.- Ona nie skoczyła - dodała szybko pani Griffin.- To był wypadek.- Wiem o szałwii - oznajmiła Maggie, pozwalając, by to dotarło do paniGriffin, która teraz opadła na fotel.- Założę się, że Dawson puścił farbę - stwierdziła Amanda, krzywiąc się zniesmakiem.- Taylor była twoją najlepszą przyjaciółką do chwili, gdy zrobiła maturę iszykowała się do college'u.- Maggie nie powiedziała na głos tego, comyślała - że Amanda czuła się opuszczona przez Taylor
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Tematy
IndexGolon Anne & Golon Serge Angelika 09 Angelika i demony
Golon Anne & Golon Serge Markiza Angelika 09 Angelika i demony
Stephen King Strefa Âœmierci (Martwa strefa) (The Dead Zone) 1979
Isaac Asimov Foundation 09 Foundation and Chaos
Hamilton Laurell Anita Blake 06 Taniec Âœmierci
Karl Wagner Kane 04 Cień Anioła Œmierci
CHRIS TVEDT MIKAEL 05.Kršg œmierci (2010)
Skarbimir Socha Czerwona œmierć czyli narodziny PRL(1)
Reichs Kathy Temperance Brennan 02 Dzień Œmierci
§ Eriksson Kjell Komisarz Ann Lindell 04 Księżniczka Burundi