[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Rozpad ten zależy zarówno od właściwości emulsji, jak i pozostałych składników.W celu regulacji czasu rozpadu stosuje się różne dodatki.Jednym z nich jest cement portlandzki, stosowany w ilości 0,5 - 2,0% (m/m).Cement oprócz właściwości regulujących czas rozpadu wpływa na wzrost kohezji wykonanej cienkiej warstwy.W zależności od rodzaju emulgatora zastosowanego przy produkcji emulsji asfaltowej, cement może być przyspieszaczem lub opóźniaczem.Drugim z regulatorów jest najczęściej wodny roztwór czwartorzędowej soli amonowej aminy tłuszczowej,[4] który dodawany w ilości 1 - 2% do kruszywa opóźnia czas rozpadu mieszanki mineralno-emulsyjnej.Trzecim składnikiem jest woda dodawana do mieszanki w ilości 10 - 25%.Woda jest dodawana w celu poprawy urabialności mieszanki, a także w celu wydłużenia czasu rozpadu.ProjektowanieTechnologia slurry surfacing jest najtrudniejszą z technologii drogowych.Ustalenie składu mieszanki wymaga przeprowadzania wielu badań, a potem w czasie pracy nieustannej kontroli i bieżącej korekty.'Typowy skład mieszanki jest następujący:[4]- kruszywo 100 części wagowych- cement portlandzki 0,5-3 cz.wag.- woda 10-20 cz.wag.- regulator czasu rozpadu 1-5 cz.wag.- emulsja 60% 10 - 25 cz.wag.Dla każdej emulsji i kruszywa trzeba przeprowadzić badania sprawdzające.Podstawowymi badaniami przy projektowaniu mieszanki są:[4]- czas rozpadu mieszanki mineralno-emulsyjnej,- oznaczenie kohezji po 30 i 60 min.- oznaczenie ścieralności na mokro.Celem projektowania jest przede wszystkim optymalizacja właściwości uzyskanej cienkiej warstwy.Badania bieżące prowadzone w laboratorium muszą poprzedzać pracę na drodze.Badanie takie polega na wymieszaniu używanych składników i sprawdzenie czy:- rozpad emulsji nie następuje przed upływem 1 min,- mieszanka jest płynna i urabialna,- po rozpadzie w ciągu 15 min wydziela się czysta woda.Takie testy laboratoryjne nie uwzględniają zachowania się mieszanki w realnych warunkach podczas pracy i tylko duże doświadczenie pozwala na dokonywanie zmian podczas pracy.Praktycznie po dobraniu odpowiedniego kruszywa i emulsji roboty na drodzeprzebiegają szybko i bez większych sensacji i nie wymagają nieustannej obsługi laboratoryjnej.Jednak jakakolwiek zmiana właściwości kruszywa lub emulsji może sprawić, że mieszanka będzie tężała w mieszalniku lub przeciwnie rozpad emulsji będzie niezmiernie wydłużony, uniemożliwiając otwarcie ruchu.Wtedy laboratorium okazuje się niezbędne.Technologia wykonania.Mieszanie składników i rozkładanie na drodze wykonuje jeden kombajn wyposażony w zasobnik kruszywa, cementu zbiorniki emulsji, wody i opóźniacza, dozowniki, mieszalnik i skrzynkowe urządzenie rozścielające pracujący ciągle.Pojemność, zasobnika kruszywa (10-15 m3) wymusza okresowość pracy, choć znane są urządzenia z możliwością załadunku podczas pracy.Wytwarzanie mieszanki polega na zwilżeniu wodą i opóźniaczem kruszywa zcementem w momencie wlotu do mieszalnika, gdzie dodawana jest emulsja asfaltowa.Materiały te przesuwają się ciągle w poziomym mieszalniku, z którego przepływają grawitacyjnie rynną do skrzynkowego urządzenia rozścielającego.Urządzenie to składa się z dwóch komór, z reguły wyposażonych w ślimaki lub poziome mieszadła wielołopatkowe zapewniające równomierne rozkładanie mieszanki mineralno-emulsyjnej.Gumowy fartuch umieszczony w tylnej części urządzenia rozścielającego zapewnia gładkość rozkładanej warstwy.Kombajn porusza się z prędkością około 3-4 km/h i umożliwia rozłożenie warstwy o grubości od 0,2 do 2 cm i szerokości do 3 m.Po całkowitym dojrzeniu mieszanki można układać drugą warstwę.W takim przypadku należy przestrzegać by złącza poprzeczne były przesunięte względem siebie.Po rozłożeniu w ciągu 2-3 min.należy wykonać wszelkie poprawki stosując ręczny sprzęt.Potem warstwa twardnieje i wydziela się z niej woda z rozpadu emulsji.Minimalną kohezję pozwalającą puścić ruch warstwa uzyskuje po 15 - 30 min, w niektórych przypadkach po 30 - 60 min.Pełną stabilność warstwa uzyskuje po całkowitym odparowaniu wody.Nie wymaga ona zagęszczenia.W szczególnych sytuacjach może być zastosowany walec ogumiony.Podłoże w zasadzie nie wymaga stosowania środków złączających warstwy, ale przy wykonywaniu robót na nawierzchni bardzo twardej i spękanej można zastosować skropienie lepiszczem 0,2 kg/m2.Celowe jest także ograniczenie prędkości ruchu pojazdów do 40 km/h na okres 1 - 3 dni, w zależności od warunków atmosferycznych.Cienkie warstwy na zimno powinny być wykonywane przy temperaturze istniejącej nawierzchni co najmniej 5°C.Najlepsze rezultaty uzyskuje się wykonując prace w okresie słonecznej pogody i nie później niż do końca września.Wymagania techniczne i kontrola jakościNajbardziej ogólnym i aktualnym dokumentem są Ogólne Specyfikacje Techniczne "Cienkie warstwy na zimno (typu slurry seal)" GDDP, Warszawa 1995.W świadectwach dopuszczenia IBDiM dla poszczególnych mieszanek wydanych wcześniej można znaleźć nieco inne wymagania opracowywane na podstawie ówczesnej wiedzy i wymagań stosowanych w kraju producenta lub licencjodawcy.Brak jest odpowiedniej normy lub innego dokumentu podobnej rangi.Przyczyną takiego stany rzeczy jest stosunkowoniedawne zaistnienie technologii slurry surfacing na drogach krajowych.[4]Częstym problemem nadzorujących i odbierających roboty wykonywane jeszcze głównie przez firmy zagraniczne lub przez wynajmowane za granicą ekipy i sprzęt, brak odpowiednich wymagań technicznych.Obecnie lukę tę częściowo wypełniają OST [ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • blondiii.htw.pl