[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Postanowiono również, że oprzeć się trzeba nie na poborowych,którzy muszą odsłużyć tylko jeden sezon i myślą jedynie o szybkim powrocie doswego sklepiku czy do pługa, lecz na żołnierzach, którzy służą przez cały rok idobrowolnie wybierają wojnę jako swój zawód, i że trzy zle odziane, zleuzbrojone armie w nieładzie muszą się zlać w jedną, która by nie odczuwałapowyższych braków, ale budziła zaufanie, iż dobrze o sobie zaświadczy wspotkaniu z każdą silą, jaką tylko zdoła król wystawić.Hrabia EsseK[39] stracił zaufanie Parlamentu, gdyż postąpił nieszlachetnieopuszczając armię generała Skippona w Kornwalii.Na jego więc miejscepowołano młodego sir Thomasa Fairfaxa w randze generał-kapitana, Skipponzaś - w randze generał-majora - został dowódcą jego piechoty._____________[39] Hrabia Essex mniej więcej w rok pózniej rozchorował się i umarł w swoim domu wLondynie.(Przyp.aut.) Na razie nie było nominacji na generał-lejtnanta konnicy, ale wkrótceotrzymał ją generał Cromwell jako człowiek najodpowiedniejszy na dowódcę,chociaż wszyscy członkowie Parlamentu zobowiązani byli mocą uchwałyzwanej  regułą samozaparcia do rezygnacji ze stanowisk w armii.Kiedy sir Thomas Fairfax badał listę oficerów pod kątem Ich zdolności dosprawowania dowództwa, generał Skippon służył mu w tym pomocą.Gdy doszlido tych, którzy już służyli w innych armiach, odrzucili spośród nich bardzowielu, zwłaszcza Szkotów, mających za sobą wieloletnie kampanie w krajachzamorskich; tylko dwunastu takim oficerom odnowiono patenty.To wywołałoprotesty i skargi, lecz generał Skippon odparł, iż służba holenderska i szwedzkazłą stanowiły szkołę jako przygotowanie do wojny obecnej.Oficerowie weteranina ogół nie byli gorliwi w służbie, nie dbali o żołnierza, byli skorzy do nadużyći rabunku wobec niewinnych wieśniaków, niebaczni na ruchy wroga, a jeszczedo tego wszystkiego brak im było zdolności czy woli, aby zrozumieć, że wojnaangielska, jeśli w ogóle ma być kiedyś zakończona, musi być prowadzona poangielsku i przyzwoicie.Dodał także, że te półtora tysiąca oficerów-weteranów,co służą królowi, to tyleż cierni w jego ciele albo kamyków w jego bucie.Wbrew temu, co twierdziło stronnictwo królewskie, oficerowie mianowanido Armii Nowego Wzoru byli przeważnie panami lub szlachtą o dobrymurodzeniu i solidnie wykształceni.Jednakże generałowie Fairfax i Skippon niewahali się powierzyć dowództwa pułków ludziom skromnego pochodzenia, jeślisię najbardziej do tego nadawali, jak pułkownikowi Okey, Pryde czy Ewer.Nimwstąpili do wojska, jeden z nich był dostawcą w marynarce, drugi woznicąbrowarowym, a trzeci służącym, ale zdobyli doświadczenie w służbie i wykazalibiegłość w sztuce wojennej w niezliczonych bitwach, oblężeniach i potyczkach.Generał Fairfax nie chciał przyjąć nominacji ofiarowanej mu przez Parlament,dopóki nie będzie wprowadzona poprawka: gdyż użyte były w niej te słowa cozawsze .dla obrony osoby króla..Uważał to za obłudę, bo przecież kula niemoże odróżnić króla od szeregowca.Toteż owa klauzula została opuszczona wewszystkich następnych nominacjach.W tej armii, dobrze zorganizowanej, dobrze płatnej i odnoszącej zwycięstwoprawie w każdej stoczonej bitwie, zrodził się tak wielki szacunek dla zaletżołnierskich, dla odwagi, wytrwałości, schludności, miłości koleżeńskiej - żejednolitość doktryny religijnej przestano uważać za rzecz najważniejszą.Kiedyprezbiteriańscy duchowni, którzy dotychczas maszerowali z armią, opuściliżołnierskie życie, jako zbyt uciążliwe, i wzięli się do spokojniejszych spraw, warmii pozostało tylko czterech czy pięciu duchowych przewodników,odważniejszych niż inni.Wszystko to byli sekciarze, tacy ludzie jak Peters,Dell, Saltmarsh,  Sądny Dzień , Sedgwick i inni, których nie odstraszał zapachdymu i prochu ani świst kul i którzy sami zadawali śmierć w bitwach [ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • blondiii.htw.pl
  •