[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Moją uwagęprzykuł żyrandol wiszący pod sufitem.W kryształowych koszyczkach utkanych ztysięcy szklanych okruchów tkwiły czarne niezapalone świece.Kiedy Kasparzamknął drzwi, przez salę przemknął powiew, który poruszył kryształami.Szklanekoszyczki uderzały o siebie, a były tak delikatne, że wydawało mi się, że wystarczynajlżejsze tchnienie, aby je stłuc.Nic takiego się nie stało, dzwoniły tylkodelikatnie, nim przestały się poruszać, a dzwonieniu temu towarzyszyło echozatrzaskiwanych drzwi. Jak śmiesz zwracać mi uwagę przy mojej młodszej siostrze? syknął, ajego głos niósł się jak krzyk przez pustą salę. Nic nie wiesz, a śmiesz mieszać sięw nasze rodzinne sprawy! syczał, zaciskając i otwierając dłonie. Wiem już wystarczająco dużo.Zmrużył oczy, a sine kręgi pod nimi stały się niemal czarne.Cień sięgał odkącików oczu aż do nosa.Wpatrywał się we mnie, a ja nagle poczułam sięnieswojo.Byłam zaniepokojona i zmieszana.Czekałam, aż coś powie, ale tylkowpatrywał się we mnie bezlitośnie.Zaszumiało mi w głowie.Wiedziałam już, cosię dzieje. Czyta moje myśli! Miał dostęp do moich wszystkich wspomnień, więc za radą Fabiana starałamsię skupić na jednej sprawie.Na próżno.Myśli przemykały mi przez głowę jakwoda przeciekająca przez palce, więc w końcu się poddałam i pomyślałam kutas .Wykrzykiwałam to słowo w głowie raz za razem, póki się nie wycofał. Kutas ? Przypuszczam, że Fabian poinstruował cię, jak chronić myśli.Szkoda. Oparł dłoń o ścianę przy mojej głowie, chciałam się od niego odsunąć,ale zagrodził mi drogę drugą ręką.Byłam w pułapce. Nie, nic nie wiesz o mojejrodzinie. Przygniótł mnie do ściany całym ciałem, skrzywiłam się z niesmakiem,próbując wtopić się w marmur.Pochylił się i szepnął mi do ucha: Boisz się mnie,Violet Lee? Wiesz, co mógłbym ci zrobić?Czułam krew w jego oddechu, miedziano-żelazisty zapach przemieszany zpiżmem mocnej wody kolońskiej wonią, która wisiała w powietrzu w sypialni zobrazem. Wiem, co możesz mi zrobić. Przesunęłam koniuszkiem języka powargach, czując sól. Ale nie boję się ciebie.Wydał z siebie niski odgłos niedowierzania, który rozbrzmiewał w jegopiersi przyciśniętej do mojej. Pragniesz mnie, Violet?Może powiedział coś innego, bo głos brzmiał jak najniższy, ledwo słyszalnypomruk, ale sens tego, o co pytał, dało się odczytać z uśmieszku błąkającego się najego ustach, kiedy się odsunął, by sprawdzić moją reakcję.Musnął wargami mojeucho, od czego ciarki przeszły mi po plecach.Opanowałam się. Nie. Więc dlaczego serce bije ci dwa razy szybciej, niż powinno?Zagryzłam wargi, wiedząc, że ma rację.Serce łomotało mi w piersi, jakbymiało pęknąć. I dlaczego się rumienisz? Policzki paliły mnie, jakbym godzinami stałana słońcu. I dlaczego& zaczął, chwytając mnie za nadgarstek i podnosząc mojądłoń & pocą ci się ręce? Nie chciałam spojrzeć, zerknęłam tylko.Miał rację.Odwróciłam wzrok.Znów wydał pomruk tym razem zadowolenia. Ludzie! Niczego nie potraficie ukryć!Przyglądałam mu się kątem oka.Puścił mój nadgarstek, przesunął dłonią po włosach, odgarniając z czoła grzywkę. Nie wstydz się tego, dziewczynko.Jestem księciem, jestem bogaty icholernie przystojny.Robię duże wrażenie na ludziach.A ty się opierasz.Zmrużył oczy. Dlaczego? Od czego by tu zacząć& ? Bo jesteś wampirem i mordercą.I kutasem.I mogłabym ciągnąć wnieskończoność& Może moje ciało nie było mi posłuszne, ale wcale mnie niepociągał.Wzbudzał we mnie obrzydzenie.Podniósł dumnie głowę, a jego oczy ciemnozielone jak las świdrowałymnie na wylot. Doprawdy? Dobiorę się do ciebie, Violet Lee. Przeciągał moje imię inazwisko w nieskończoność. Oddasz się mi.Zadbam o to. Nie.Nigdy naprawdę ci się nie oddam.Nawet gdybyś mnie zmusił.Chciałam się odsunąć, ale znów oparł dłonie o ścianę po obu stronach mojejgłowy i przesunął paznokciami po marmurze.Rozległ się nieznośny pisk, odktórego przeszły mnie ciarki.Przesuwał paznokciami po ścianie do samego dołu,aż dotarł do mojej talii.Objął mnie w pasie i przyciągnął do siebie.Zacisnął dłoniena pośladkach tak mocno, że zabolało. Puść mnie! Zadzwoń po swoje kurwy! wrzasnęłam.Wbił we mniewzrok.Wiedział, co miałam na myśli.Tęczówki jego oczu stały się tak czarne jak zrenice.Nie było między nimiróżnicy odcienia i koloru, wszystko stało się czarne, po prostu czarne. Zapłacisz mi za to, dziewczynko powiedział drżącym głosem.Jednym ruchem odsunął mi włosy z szyi i odchylił głowę do tyłu.Kącikiemoczu widziałam, jak pochyla się nade mną, otwierając usta, i przykucnęłam.Alechwycił mnie za włosy i pociągnął do góry.Wrzasnęłam, widząc, jak obnaża kły ipodnosi mnie na palce. Nie rób tego! pisnęłam błagalnie, odsuwając się od niego. Nauczę cię moresu warknął, nie zwracając uwagi na moją prośbę.Pożałujesz tego dnia na Trafalgar Square!W tej samej chwili poczułam ból, bo jego kły przebiły mi skórę.Wbił jegłęboko, rozdzierając ciało na szyi.Krzyknęłam, nie byłam w stanie pohamowaćprzekleństw, które wyrywały mi się z ust.Przed oczyma wirowały mi gwiazdy
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Tematy
IndexZuiker Anthony E Swierczynski Duane Level 26 01 Level 26 Mroczne poczštki
103. Trylogia Mroczne Gniazdo 3 Troy Denning Wojna Rojow upload by herbatniq
Martin Gail Z Kroniki Czarnoksiężnika 04 Wybraniec Mrocznej Pani
Krentz Jayne Ann Mroczne dziedzictwo 01 Miedziana plaża
Feehan Christine Karpaty 06 Mroczny płomień (oficjalne)(1)
108. Troy Denning Mroczne Gniazdo I WÅ‚adca DwumyÂœlnych
young children learning
Oliver Lauren Delirium
instalacja
Rodriques Dos Santos Jose R Kodeks 632