[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Mariamne tre agiti¸is.Demandis, kiel ÿi povas scii tion.Jes, ÿi aûdis tion.48M A R I A M N EeLIBROÇu ÿi volas diri, ke ÿi mortis? Tion ÿi ne tute certe scias, sed ÿi estas for kaj tial ÿi kredeble mortis, ili kutime mortas.De alia flanko Mariamne poste ricevis konfirmon, ke tiel vere okazis.Ke ÿi vere mortis.Kaj ke ÿi estis forviÿita, çar Herodo ÿin suspektis mesa¸ulino inter Mariamne kaj la makabeoj, al kiuj apartenis ÿia familio.Ke li do eç suspektis Mariamne pri rilatoj kun liaj malamikoj.Ÿi informi¸is pri tiu dan-¸era afero.Tio estis tro absurda.Ÿi povis nenion kompreni.Ne eblas, ke li povu ion tian kredi.Estis por ÿi ankaû vere malfacile kompreni, ke la maljunulino mortis.Ÿi profunde ÿin funebris, çar ÿi tre ÿatis ÿin, sed çu ÿi vere iam diris tion al ÿi? Ÿi ne povis per sia penso kapti, ke ÿi neniam plu venos.La maljunulino ¸is tiam estis la sola homo intima kun ÿi, nun ÿi estis tute sola.Dum tutaj tagoj ÿi sidis pensante pri ÿi.Pri ÿia maljuna sulka viza¸o, kiu aspektis tiel severa malgraû tio, ke ÿi ne estis.Ne, ÿi ne estis severa.Estis nur tiel, ke ÿi neniam ridetis.Kial ÿi ne faris tion, de kio tio dependas, neniu sciis.Kaj nun ÿi estis for.Jes, estis vero, ke li suspektis ÿin rilati kun la makabeoj, liaj malamikoj.Ke la multaj vizitoj de la maljunulino çe ÿi igis en li la suspekton.Tial li nun forpasigis ÿin.Sed la dan¸ero ne pasis, li diris al si.Kiel multaj perforteme vivantaj homoj li tre timis pri sia vivo.malgraû tio, ke li multajn aliajn homojn mortigis, li havis timon morti mem.Li ne timis morton en batalo, dum tiu eksciti¸o, kiu regas en batalo, en tia situacio trovi¸is eç ne grajno da timo en li.Sed timo antaû la morto pro malsano, 49M A R I A M N EeLIBROmorto elinterne, dum rabas la vivon nevidebla malamiko,kiun oni ne konas.Kaj timo esti murdita, trapikita de malantaûe per ponardo sub la skapolo, sub la maldekstra skapolo, eble tio lin iam frapos, tio estas tre imagebla, tio povos okazi kiam ajn.Se konspiro ekzistas kontraû lia vivo, se oni imagus tion, kiel valore estus por la konspirantoj, se unu el ili trovi¸us proksime de li, tute sen suspekto, çiam trovi¸us proksime, en lia propra domo.Çu li ne devas pensi pri tio?Çu li kredis tion? Çu li vere kredis tion? Ne, tion li kredeble tamen ne faris.Li estis tre suspektema, sed tiom suspektema, ke li kredus, ke Mariamne volas lin mortigi, ne, tiom suspektema li ja tamen ne estus.Ke ÿi povus konspiri kontraû lia vivo? Ne, tio ja tamen ne estus ebla?Sed li sukcesis konvinki sin, ke jes.Li tre zorge kaÿis antaû si mem, kio propre movas liajnpensojn, kiuj nun okupis lin çiam pli.Kaj eç malpli li sciis, aû pli ¸uste, rekonis al si mem tiujn malklarajn instinktojn, kiuj nun ekmovi¸is funde de lia animo.Malsupre en la feço de lia animo.La popolo ankoraû same multe amis Mariamne, almenaû laplimulto.Kiam ÿi venis promenanta sur la stratoj, kio tamen ne okazis tiel ofte nun kiel antaûe, ili daûre montris, kiom kara ili tenas ÿin.Malgraû tio, ke ÿi tute ne povis plu ion fari por ili, absolute nenion povis eldevigi.Tamen ili ÿin amis.Malgraû tio, ke ÿi ne plu ridetis al ili, neniam plu ridetos al ili.Ili sciis, kiel ÿi suferas, kial ÿi çiam aspektas malgaja, ili çion sciis.Ili sciis, kial ÿi ÿan¸i¸is, kial ÿi ne plu similas al si.Sed ili 50M A R I A M N EeLIBROtamen ÿin amis.Kial ÿi neniam plu povas rideti, neniam plu ridetos al ili.Ili tamen ÿin amis.Mariamne la ar¸entvestita.Li nun estis decidi¸anta, çu li plu povos elteni tion, ke ÿi vivas, ke ÿi ne mortis.Tio estis malfacila por li, sed li ja devis decidi¸i, fine fari decidon.Dumlonge li ÿin ne vidis.Li preskaû komencis rigardi ÿin kiel fremdan virinon.Fremdan virinon, kiu konstante trovi¸as en lia proksimeco, en lia propra domo.Li devis pensi pri tio.Malgraû tio, ke li neniam ÿin vidas, ÿi çiam konstante trovi¸as tie.Li devas tion ne forgesi.Kaj eble ÿi konstante sin tenas en sekreta rilato kun liaj malamikoj.Li devas decidi¸i.Li ne povas plu prokrasti la decidon.Ne plu.Eç ne unu tagon plu.Eç ne unu.Li devas fari decidon.Kaj tio, ke li dumlonge ne ÿin vidis, faciligis al li fari decidon.Li do soldis viron, kiu ÿin murdu.Kaj farinte tion, konsentinte kun la viro, li sentis sin pli bonhumora.Li sentis sin pli trankvila nun, kiam li fine decidi¸is.La soldita murdanto estis viro, kiun li ofte antaûe uzis por similaj taskoj.Similaj? Similaj?Li estis alta fortika homo kiel li mem.Kial li estis? Kial li similis al li mem?Kial li uzis ¸uste lin? Kial iun, kiu similas al li mem? Trovi¸is ja multaj aliaj.Kial li ne uzis iun el ili? Kial ¸uste lin? Lin, kiu similas al li mem?51M A R I A M N EeLIBRONu jes, li ja kutimas volonte lin uzi.Sed trovi¸is ja ankaû aliaj.Kial ¸uste tiun? Lin, kiu similas al li mem?Li rajdis ekster Jerusalemon, relative longan distancon.Li rajdis tute malrapide, çar li ne havis difinitan celon.Estis bela tago, aûtuna tago.Kun klara aero kaj sen nuboj.La çielo estis serena, tute serena.La suno montris la horon.Li ofte rigardis la çielon.Sen aparta kaûzo, laûvide, li turnis la çevalon, turnis reen al Jerusalemo.Kaj post mallonge — komence ne, sed postmallonge — li komencis rapidigi sian rajdon.Ne tre rapide, ne kun granda diferenco, sed tamen pli rapide.Kaj kiam ne restis longa distanco ¸is la urbopordo, li komencis rajdi iom rapide, jes, tre rapide, pelis la çevalon, kiom li povis.Veninte al la palaco, al la pordo de la palaco, li nur îetis la bridrimenojn, nur forlasis la çevalon kaj rapidis supren laû la ÿtuparo.Kiam li envenis ÿian çambron, li ÿin trovis tie kuÿanta kaj sanga, kun du vundoj, unu en la brusto kaj unu en la kolo.Ÿi ankoraû vivis kaj spiris, kvankam preskaû nerimarkeble.La okuloj estis fermitaj, sed kiam ÿi rimarkis lian çeeston, ÿi malfermis ilin kaj rigardis lin.—Amata, amata, li flustris kaj sin klinis super ÿi.—Amata, amata…Çu ÿi lin aûdis? Aû çu ÿi lin ne aûdis?Neniam li tion ekscios.Ÿi ne povis paroli kaj ÿi senhelpe movis sian manon.Pos-te ÿi metis ¸in en lian, sian mallar¸an maneton en lian.Çu ÿi ne scias…? Çu ÿi ne scias…? Jes, ÿi ja devas…52M A R I A M N EeLIBROAû çu ÿi scias, sed tamen faris tiel…?Tamen tiel…?Li kaûri¸is, staris tie surgenue kaj ne komprenis kion fari, tute ne kion fari.Amata, nur tion li povis diri.Kaj denove ÿi fermis la okulojn.Ÿi spiris iom pli profunde kaj post tio ÿi mortis.Tiam li komprenis, ke ÿi mortis.Li sin klinis super ÿi.—Amata, amata, li ripetis denove kaj refoje.Sed ÿi ne aûdis tion.Daûris iom, sed ne tre longe, antaû ol li kaptis ÿian murdin-ton
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Tematy
IndexEo Dorosmai, Janos Fabloj kaj aforismoj
Eo Vallienne, Henri Cxu li
Eo Vallienne, Henri Kastelo de Prelongo (2)
Eo Andersen, Hans Christian Fabeloj 3
Eo Andersen, Hans Christian Fabeloj 1
Eo Suttner, Berta von For la batalilojn!
Eo Raabe, Wilhelm La nigra galero
Eo Engholm, Stellan Infanoj enTorento
Eo Goldoni, Carlo Kurioza okazajxo
Eo Prus, Boleslaw La faraono 3