[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Wtedy stosunkowoszybko wszystko będzie się zbliżać do końca!.Wtedy będziemy mogliodbyć końcowe posiedzenie Centrali Planowania".Po trzech dniachzakomunikowałem Hitlerowi, że nasze zbrojenia niebawem załamią się, iwyjaśniłem mu jednocześnie, że seria tego rodzaju nalotów,rozszerzona na sześć dalszych dużych miast, musi doprowadzićprzemysł zbrojeniowy Niemiec do upadku12.Słuchał mojegooświadczenia bez widocznego zainteresowania, potem powiedziałkrótko: Doprowadzi pan to przecież znów do porządku".Hitler miał rzeczywiście rację.Doprowadziliśmy to znów doporządku, ale nie w wyniku działalności naszego centralnego aparatu,który w najlepszym razie mógł wydawać tylko ogólne zarządzenia, leczdzięki ofiarnemu wysiłkowi ludzi zaangażowanych bezpośrednio, przedewszystkim samych robotników.Na szczęście seria nalotów w takichrozmiarach jak na Hamburg nie powtórzyła się w innych miastach.Przeciwnik dał nam znowu możliwość dostosowania naszych doświadczeńdo jego metod działania.Następne uderzenie miało na nas spaść 17 sierpnia 1943 roku,zaledwie w czternaście dni po Hamburgu.Do swego pierwszego nalotustrategicznego wystartowała amerykańska flota powietrzna.Skierowanoją na Schweinfurt, gdzie znajdowały się duże zakłady przemysłu łożyskkulkowych, które bezsprzecznie stanowiły wąskie gardło w realizacjinaszych wysiłków, zmierzających do zwiększenia produkcji zbrojeniowej.Już podczas tego pierwszego nalotu przeciwnik popełniłzasadniczy błąd: zamiast skoncentrować się na produkcji finalnejłożysk kulkowych, tę znaczną siłę 376 latających fortec podzielono;146 samolotów zaatakowało jednocześnie wprawdzie skutecznie, alew konsekwencji nie miało to większego znaczenia zakład montażowyprzemysłu lotniczego w Regensburgu.Jeszcze bardziej znamienne było to,że w tym samym czasie lotnictwo brytyjskie kontynuowało chaotycznenaloty na inne miasta.W konsekwencji tego nalotu spadła o 38 procent produkcjaniezwykle ważnych dla przemysłu zbrojeniowego rodzajów łożyskkulkowych o średnicy od 63 do 240 milimetrów13.Mimo zagrożeniaSchweinfurtu tam właśnie byliśmy zmuszeni uruchomić znów największączęść produkcji łożysk kulkowych, gdyż przeniesienie jej w inne 331miejsce przerwałoby całkowicie proces produkcyjny na trzy do czterechmiesięcy.Poza tym ciężka sytuacja, w jakiej się znalezliśmy,uniemożliwiła również przeniesienie fabryki łożysk kulkowych z Berlin-Erkner, Cannstatt albo Steyr, mimo że nieprzyjaciel znał zapewne ichpołożenie.W czerwcu 1946 roku Sztab Generalny RAF zadał mi pytanie,jakie skutki mogłyby przynieść naloty na przemysł łożysk kulkowych.Odpowiedziałem: Po dwóch miesiącach produkcja zbrojeniowa znacznieby osłabła, a po około czterech całkowicie stanęła, gdyby:1.w tym samym czasie zaatakowano wszystkie fabryki łożyskkulkowych (Schweinfurt, Steyr, Erkner, Cannstatt, we Francji iWłoszech);2.naloty te były powtarzane bez względu na rezultaty trzy doczterech razy, co czternaście dni;3.co osiem tygodni przeprowadzano dwa bezpośrednio posobie następujące naloty na odbudowujące się zakłady i trwałoby tosześć miesięcy14.Po tym pierwszym uderzeniu mogliśmy uniknąć największychtrudności tylko dlatego, że wykorzystywaliśmy łożyska używane przezWehrmacht do przeprowadzania napraw.Ponadto korzystaliśmy zzapasów znajdujących się w tak zwanej produkcji w toku.Pod konieccyklu produkcyjnego wynosił on 6 8 tygodni transportowano tęskąpą produkcję, nierzadko w plecakach, bezpośrednio z fabryk dozakładów montażowych.Zaniepokojeni, stawialiśmy sobie wówczaspytanie, czy nieprzyjaciel nie zastosował takiej strategii lotniczej, w myślktórej, dokonując systematycznie zniszczeń nie więcej jak pięciu, sześciustosunkowo niewielkich obiektów, może unieruchomić tysiącezakładów zbrojeniowych.Tymczasem drugie uderzenie nastąpiło dopiero w dwa miesiącepózniej.14 pazdziernika 1943 roku omawialiśmy właśnie z Hitlerem wkwaterze głównej w Kętrzynie problemy zbrojeniowe, kiedy nagleprzerwał nam Schaub: Marszałek Rzeszy chciałby z panem pilnierozmawiać.Tym razem ma on przyjemną wiadomość".Jakpoinformował nas Hitler, kolejny nalot na Schweinfurt zakończył sięnaszym dużym sukcesem15.W okolicy miało być strąconych wieleamerykańskich bombowców.Ogarnął mnie jednak niepokój i poprosiłemHitlera o odłożenie posiedzenia, gdyż chciałem osobiście zatelefonowaćdo Schweinfurtu.Niestety, łączność nie funkcjonowała i nie można byłoskontaktować się z żadną fabryką.W końcu udało mi się, przy pomocypolicji, rozmawiać z mistrzem jednej z fabryk łożysk kulkowych.Powiadomił mnie, że wszystkie zakłady doznały wielkich zniszczeń, whalach fabrycznych rozprzestrzenia się gwałtownie pożar, szacunkowestraty są znacznie większe niż podczas pierwszego nalotu.Tym razem straciliśmy 67 procent produkcji łożysk kulkowych (63 do 240 mm średnicy). 332Pierwszym przedsięwzięciem po tym nalocie było mianowaniejednego z moich najbardziej energicznych współpracowników,generalnego dyrektora Kesslera, specjalnym pełnomocnikiem do sprawprodukcji łożysk kulkowych.Rezerwy bowiem wyczerpały się, apodjęte starania o uzyskanie łożysk kulkowych w Szwecji i Szwajcariizostały uwieńczone tylko niewielkim sukcesem.W każdym razie udałosię uniknąć katastrofy dzięki temu, że stosowaliśmy wszędzie, gdzie tylkobyło to możliwe, łożyska ślizgowe zamiast kulkowych16.Nie bezznaczenia było również i to, że przeciwnik znów zaprzestał od tej chwili, kunaszemu zdumieniu, nalotów na przemysł łożysk kulkowych17.Wprawdzie 23 grudnia uszkodzono, i to poważnie, fabrykę wErkner, nie wiedzieliśmy jednak, czy był to cel zamierzony, gdyżnaloty rozproszone były po całym obszarze Berlina.Sytuacja zmieniłasię dopiero w lutym 1944 roku.W ciągu czterech dni dwukrotnieprzeprowadzono ciężkie naloty na Schweinfurt, Steyr i Cannstatt,następnie na Erkner, Schweinfurt i znów Steyr.Już po sześciutygodniach nasza produkcja (łożysk o średnicy 63 mm) spadła do 29procent18.W początkach kwietnia naloty na zakłady przemysłu łożyskkulkowych niespodziewanie ustały.Ta niekonsekwencja znów wytrąciłaaliantom sukces z ręki.Gdyby naloty z marca i kwietnia kontynuowalirównie konsekwentnie, znalezlibyśmy się niebawem u kresu możliwościprodukcyjnych19
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Tematy
IndexMaria Glinka Oko w oko ze smiercia wspomnienia z wiezien NKWD(1)
Milne Christopher Poza œwiatem Puchatka. Wybór ze wspomnień
Kurdwanowski Jan Jak wybrałem wolnoœć na zachodzie i inne wspomnienia
Andrzej Rostworowski Ziemia, ktorej juz nie zobaczysz.Wspomnienia kresowe
Stefan Grot Rowecki Wspomnienia i notatki autobiograficzne
Zbigniew Chšdzyński Wspomnienia powstańca z lat 1861 1863
[3 2]Erikson Steven Wspomnienie Lodu Jasnowidz
Schellenberg Walter Wspomnienia arcyszpiega Hitlera
Perdue Lewis Spadek Leonarda da Vinci
Frattini Eric Wodny labirynt